در 17 ژانویه سال 1994 میلادی یک زلزله با بزرگی 6.7 ریشتر منطقه ای در کالیفرنیا را لرزاند . این زلزله که به زلزله نورث ریج معروف شد ، باعث شد توجه مهندسین به اشکالی که در ساخت و ساز خانه های این منطقه وجود داشت جلب شود و پدیده ای به نام طبقه نرم شناسایی شود…
مشکلی که باعث تخریب هزاران خانه در شهرهای زلزله خیز امریکا شده بود.
چیزی که مشاهده شده بود ریزش طبقات بالایی ساختمانها بر روی طبقات پایینی انها بود.
طوری که طبقات پایینی کاملا از بین رفته بودند اما طبقات بالایی تقریبا سالم مانده بودند.
به ساختمانهایی که اینگونه تخریب شده اند ساختمانهای طبقه نرم میگویند.
چنین ساختمانهایی بیشتر در مقابل نیروهای جانبی آسیب پذیر خواهند بود.
زمانی که طبقه پایینی تخریب میشود, طبقات بالایی به صورت ساندویچی بر روی آن میریزند و سقفها بر روی هم قرار گرفته که باعث له شدن ساکنین زیر بار سقف میشود.
تعریف ائین نامه ای ان نیز به این صورت است :
در مواردی که سختی جانبی هر طبقه کمتر از 70 درصد سختی جانبی طبقه روی خود و یا کمتر از 80 درصد متوسط سختی های جانبی سه طبقه روی خود باشد. چنین طبقه ای اصطلاحاً “طبقه نرم” نامیده می شود.
در مواردی که مقادیر فوق به ترتیب به 60 درصد و 70 درصد کاهش پیدا کنند، طبقه اصطلاحاً “خیلی نرم” توصیف می شود.
تصاویری از یک ساختمان قبل و بعد از زلزله و حذف کامل طبقه همکف بر اثر وقوع پدیده طبقه نرم:
گاهاً شرایط طرح معماری ایجاب می‌کند که طراح سازه در برخی طبقات اعضای باربرجانبی را کوچک یا حذف نماید. با تغییر در ابعاد سیستم باربر جانبی، سختی تحت تاثیر قرار می‌گیرد و ممکن است سازه درگیر نامنظمی سختی جانبی شود.
فروریزش بسیاری از ساختمانها در هنگام زلزله را می‌توان به وضعیتی مرتبط دانست که در آن اعضای مهاربندی (نظیر دیوارهای برشی، بادبندها و …) در برخی طبقات حذف شده باشند. علت این حذف عمدتاً برآورده ساختن نیازهای معماری است.
یکی از مهمترین علل ایجاد طبقه نرم کاهش میانقابها در پیلوت به منظور تامین کاربری پارکینگ می باشد.
