برای جلوگیری از جداشدگی دانه های بتن از یکدیگر , مساله ارتفاع سقوط ازاد بتن , بسیار مهم می باشد. به همین خاطر در مبحث نهم , بندی برای محدودیت ارتفاع سقوط ازاد بتن وجود داشت که در ویرایش جدید اما این بند حذف شد. در این نوشته داستان چرایی بودن این بند و بعد حذف ان مورد بررسی قرار میگیرد.
بند 9_7_4_10 مبحث نهم مقررات ملی ساختمان در مورد ارتفاع سقوط ازاد بتن :
برای انجام این بند ائین نامه دو روش وجود دارد :
روش اول : دو تکه ریختن ستون
روش دوم : در بتن ریزی با پمپ
تصاویر نمونه ای از بتن ریزی های اشتباه ستون های بتنی و عدم رعایت ارتفاع سقوط ازاد بتن :
و نمونه درست رعایت ارتفاع بتن ریزی :
تغییرات مبحث نهم در مورد ارتفاع بتن ریزی :
طبق مبحث نهم مقررات ملی ساختمان ویرایش سال ۹۲ حداکثر ارتفاع بتن ریزی ۱٫۲ متر بوده تا جداشدگی دانه‌ها از خمیر سیمان رخ ندهد.
به دلیل اجرایی نبودن، این ضابطه معمولا رعایت نمی‌شود، چراکه برای بتن ریزی ستون‌ها معمولا از پمپ هوایی استفاده شده تا امکان جابه‌جایی و قطع بتن ریزی راحت باشد ولی لوله ابتدای پمپ نمی‌تواند وارد ستون‌هایی که سنجاقی دارند، بشود لذا معمولا ارتفاع بتن یزی حدود ۳ متر می‌شود.
در مبحث نهم مقررات ملی ساختمان ویرایش سال ۹۹ این ضابطه حذف شده و پیمانکاران باید به گونه‌ای که جداشدگی دانه‌ها از خمیر سیمان اتفاق نیفتد، بتن ریزی ستون را انجام دهند.
هرچه اسلامپ بتن کمتر باشد جداشدگی دانه‌ها بیشتر خواهد بود، چرا که ابتدا شن با وزن بیشتری که دارد، ماسه و سپس خمیر آب و سیمان بر اثر جاذبه به کف ستون سقوط می‌کنند و جدایی دانه‌ها از خمیر سیمان رخ می‌دهد.
پس باید با کمک افزودنی های فوق روان ساز بدون آن که نسبت آب به سیمان تغییر کند اسلامپ را به عدد ۱۲ سانتی‌متر رسانده تا بتن ریزی بدون جداشدگی دانه‌ها از خمیر سیمان انجام شود.
یک راه دیگر این است که سه طرف ستون قالب بندی شود و فقط یک متر از طرف باقی مانده قالب گذاشته شود. سپس بتن‌ریزی تا یک متر انجام شده و ویبره زده شود.
در انتها قالب‌های قسمت باقی مانده گذاشته شده و دوباره بتن ریزی و ویبره زده شود.