حکم روایی شهری

-حکومت شهری و حکم روایی شهری به عنوان دو نمونه مثالی و رویکرد مقابل هم از نظام تصمیم گیری و اداره شهری تلقی میشوند.

-حکومت شهری مجموعه سازمانهای مسئول اداره شهر را در بر میگیرد و متکی بر نهاد های مسئول است.

-اما حکم روایی شهری فرایندی است که بر اساس کنش متقابل سازمان ها و نهاد های رسمی اداره شهر از یک طرف و سازمان های غیر دولتی و تشکل های جامعه مدنی از طرف دیگر شکل میگیرد.

-مفهوم حکمروایی که در مقیاس های گوناگون محلی شهری ملی و حتی بین المللی به کار میرود بر همیاری دولت و جامعه مدنی مبتنی است. این مفهوم بر این اصل بنیادی استوار است که دولت ها به جای انکه به تنهایی مسولیت کامل اداره جامعه را در تمام سطوح ان بر عهده گیرند و به تعبیر دیگر حکومت کنند باید در کنار شهروندان بخش خصوصی و مردمی به عنوان یکی از نهاد ها یه عوامل مسئول اداره جامعه محسوب شوند با این تعبیر دولت نقش تسهیل کننده و زمینه ساز توسعه جامعه را در سطوح ملی و محلی شهری ایفا میکند.

-با ورود شهروندان به عرصه تصمیم گیری و سیاست گذاری فرایند اداره شهر هز یک نظام اقتدار گرایانه  و امرانه به فرایندی مردم سالار و مشارکتی تبدیل خواهد شد.

-به دلیل اصلی بودن شهر در عرصه زندگی و روی دادن عمده پویشهای اجتماعی در شهر مفهوم حکمروایی در مقیاس شهر اهمیتی بالا میابد.

• معیار های حکمروایی شهری :

-مشروعیت حکومت

-مسئولیت و پاسخگویی عناصر سیاسی و رسمی حکومت در زمینه اقدامات خود

-شایستگی حکومت برای تدوین سیاست های مناسب تصمیم گیری های بجا و اجرای موثر تصمیمات

-احترام به حقوق بشر و قانونمندی

برای دیدن لیست کامل مطالب داخل این پاورپوینت قسمت "اطلاعات بیشتر" را ملاحظه نمائید.