جهت افزایش استحکام تیر، یکی از روشها موجدار کردن جان آن است. این کار باعث می شود تا کمانش جان بصورت موضعی در قسمتهای مسطح موج اتفاق افتد و در نتیجه افزایش در مقاومت نهایی کمانشی جان ایجاد گردد. همچنین باعث کاهش سختی محوری آن شده که در نتیجه اثر عوامل ایجاد کننده کرنش محوری جان نظیر نیروهای محوری ناشی از خمش، تغییرات دما، خزش و جمع شدگی در جان تیر کاهش یابد. علاوه بر این، اثرات ناشی از خطاهای ساخت در افزایش تنشهای محوری کم رنگ تر می گردد.
- کاربردها:
سازه های صنعتی، سازه های فولادی، سازه های سبک، سازه های ساختمانی، سوله، پل، تیر، خرپا، دکل، جرثقیل، حاملهای بارکش افقی و عمودی، ستون.
- ملاحظات فنی:
الف – در تیرهای با جان موجدار وظیفه تحمل تنشهای خمشی بطور کامل با بالها است و وظیفه تحمل برش با جان تیر است. به عبارت دیگر هیچ اندر کنشی بین برش و خمش درنظر گرفته نمی شود و در نتیجه ظرفیت خمشی این تیرها برابر با ممان پلاستیک بال است.
ب- تحت بارهای جانبی وارد شده به بال دو سازوکار لهیدگی برای جان وجود دارد. یا اینکه بال به سمت جان کمانه کرده و بدون درنظرگرفتن جان تا حد جاری شدن بال پیش میرود و یا اینکه جان درمحل زیر بال در اثر خمش بال درجهت قایم جاری می شود. در هر دو ساز و کار، مقدار بار نهایی به دقت اثر بار و پارامترهای موج بستگی دارد. افزایش ارتفاع مقطع باعث افزایش ظرفیت برشی تیر می شود، درحالیکه در مقاومت لهیدگی در مقابل بارهای جانبی بی تاثیر است.
پ- بطورکلی تیرورقهای با زاویه موج بیشتر و جان و بال ضخیمتر، مقاومت نهایی بیشتری در لهیدگی و برش از خود نشان می دهند.
ت- کمانش موضعی بال تحت فشار در عرضی بیشتر از نصف بال اتفاق می افتد. مشاهدات انجام شده، زاویه موج را به عنوان اصلیترین پارامتر در تعیین عرض موثر بال معرفی می کند.
ث- بررسی اثر پارامترهای موج سینوسی بر روی مقاومت نهایی تیرهای با جان تماماً موجدار بیانگر افزایش 1/5 تا 2 برابری در مقاومت کمانشی این تیرها است.
- مطالب مرتبط: