در این نوشته توضیحاتی پیرامون بازرسی چشمی پل ها به منظور تعیین خرابی های آن و نحوه تعمیر و نگهداری آن ها ارائه شده است . این بازرسی ها در سه سطح انجام میشود که در ادامه با آن ها اشنا می شویم .
سطح های مختلف بازرسی چشمی پل ها :
بازرسی سطح 1:
سالانه و نیز بلافاصله بعد از وقوع حوادث (بطور موردی) انجام میشود. این سطح از بازرسی شامل بازدید و کنترل سریع خرابیهای مشهود پل است که احتمال دارد سلامت پل و ایمنی بهره برداران را به خطر بیندازد. در صورت نیاز به پایش و کنترل سرعت گسترش خرابیها میتوان این سطح از بازرسی را بصورت ادواری انجام داد.
بازرسی سطح 2:
هر سه سال یکبار، به منظور کسب اطمینان از وضعیت مناسب بهره برداری پل، تعیین شرایط موجود پل و اعضای آن به صورت چشمی انجام میشود.
بازرسی سطح 3:
این سطح از بازرسی برنامه زمانبندی منظم و خاصی ندارد و شامل تعیین شرایط و وضعیت اعضا و مصالح پل، عمق و شدت خرابیها میشود. بازرسی سطح 3 ممکن است به دلائل زیر انجام گردد:
-در صورت توصیه پس از بازرسی سطح 2
– نیاز به تعیین مقاومت و ظرفیت باربری پل
-لزوم مقاومسازی، تعریض و یا تعمیرات پیچیده اعضای آسیب دیده
هدف از بازرسی چشمی پل :
هدف از بازرسی چشمی، حصول اطمینان از کارکرد مناسب اعضای مختلف سازه ای و غیرسازه ای پل میباشد، به نحویکه بهره برداری از آن بدون ایجاد هرگونه مشکل و وقفه امکانپذیر بوده و در صورت آسیب دیدگی، با انجام تعمیر و نگهداری پیشگیرانه از توسعه خرابیها جلوگیری شود.
-بطور کلی اهداف زیر در بازرسی چشمی پلها مورد انتظار است:
- – اطمینان از تأمین ایمنی و آسایش بهره برداران
- – تعیین نیاز به تعمیر و نگهداری و پیشبینی مشکلات آتی
- – کنترل اعضای تعمیر و یا مقاومسازی شده و اطمینان از عملکرد مناسب آنها
- – ثبت شرایط پل از نظر فیزیکی و بهره برداری
- – ثبت تغییرات ایجاد شده در هر بازرسی نسبت به بازرسی مرحله قبل و تحلیل اجمالی این تغییرات
- – تهیه و ارائه اطلاعات و دادههای مفید و مورد استفاده برای طراحی، ساخت و نگهداری پل
- – تهیه اطلاعات لازم برای تعیین ظرفیت باربری پلها
الزامات بازرسی چشمی پل ها بطور خلاصه به شرح زیر میباشد:
- تمام اعضای پل باید از فاصله نزدیک (حداکثر 3 متر فاصله چشم غیر مسلح از عضو) با تجهیزات مناسب جهت مشاهده دقیق مورد بازرسی چشمی قرار گیرند.
- تکیه گاه های مکانیکی باید به صورت چشمی کنترل شوند و حین بازرسی باید نور کافی برای دیدن و تشخیص ترکهای ریز در فولاد، نئوپرن، جوش-های اجزاء آنها، بتن تکیه گاه و نشیمنگاه فراهم باشد.
- در مورد مقاطع و ورقهای فولادی که دچار خوردگی شده باشند، اندازه گیری و تعیین حدود ضخامت قسمت باقیمانده از عضو ضروری است. اگربازرس در تعیین حدود و عمق خوردگی به صورت چشمی مطمئن نباشد یا تخصص و تجربه کافی در این خصوص نداشته باشد، باید از ابزار مخصوص یا از متخصصین خوردگی کمک بگیرد.
کنترل کیفیت :
عملیات بازرسی پلها باید تحت نظارت مأمورین کنترل کیفیت انجام شود.
مأمورین کنترل کیفیت، نمایندگان کارفرما هستند و مستقل از تیم بازرسی فعالیت میکنند. وظیفه آنها نظارت بر عملیات بازرسی و انجام بازرسی مجدد از برخی پلها و در نهایت تأیید بازرسیهای انجام شده توسط تیم بازرسی است.
گزارش بازرسی :
گزارش بازرسی پل اگر به طور صحیح گردآوری و تهیه شود، یکی از اسناد با ارزش است. در هر بازرسی باید یک گزارش جدید تهیه شده و پس از اتمام کار در کنار گزارشهای قبلی بایگانی شود. یک گزارش خوب علاوه بر ارائه اطلاعات در مورد وضعیت موجود پل، یک منبع مؤثر برای بازرسی های بعدی است.
حین عملیات بازرسی، موارد اضطراری و نیاز به تعمیر بسیار فوری باید توسط تیم بازرسی سریعاً و بصورت مکتوب به کارفرما گزارش شوند.
تعیین وضعیت همه اعضای آسیب دیده :
همه اعضای آسیب دیده (با اشاره به موقعیت و شماره عضو) و تمام نشانه های آسیب و خرابی به همراه شدت، گستره وعمق آنها به دقت و به اندازه کافی باید ارائه شوند.
برای اعضایی که امکان دسترسی به آنها وجود ندارد، تقاضای بررسی دقیق تر یا فراهم آوردن امکانات بیشتر شود.
نتیجه بازرسی :
نتیجه گیری مهم ترین بخش هر گزارش است. تجربه و قضاوت بازرس در تفسیر نتایج بازرسی بر اساس وضعیت موجود اعضای پل و نتیجه گیریهای منطقی و عملی بسیار مهم است. نتیجه گیریهای نادرست یا منحرف شده میتوانند منجر به توصیه های نامناسب شوند.
بازرس باید با توجه به شرایط محیطی، وضعیت همه اعضای سازه و بستر رودخانه و نیز با توجه به اینکه همه خرابیها و آسیبها اهمیت یکسانی ندارند، وضعیت کلی پل را تشریح نماید. در این قسمت از گزارش دلایل احتمالی رخداد خرابیها و نقصهای موجود باید بطور مختصر توضیح داده شود.
برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه به لینک های زیر مراجعه نمائید :
پاورپوینت بررسی عللل مختلف خرابی پل ها