CLC مخفف عبارت Cellular Lightweight Concrete به معنی بتون سبک وزن سلولی است که در ایران به بلوک CLC معروف است .تاریخچه این بلوک ها بر میگردد به سال ۱۹۲۰ که بلوک های اتوکلاو شده یا AAC تولید شده اند .بلوک های AAC ایده بسیار خوبی برای تولید بلوک های سبک وزن و مقاوم داشتند اما با گذشت زمان مشخص شد که بتون های AAC به جز در نواحی بسیار خشک و گرم کارایی ندارند چراکه این بلوک ها با جذب رطوبت محیط شکل اولیه خود را از داده و منجر به ترک خوردن دیوار یا جداره خواهند شد.
- متخصصین هلندی با رفع کردن مشکلات و نقاط ضعف بلوک AAC و بهبود بخشیدن به خاصیت ها و ویژگی های مهم آن مثل سبک وزنی نسل جدید بلوک های سبک یعنی CLC را ایجاد کردند .
- بلوک های سلولی و سبک CLC نسبت به پدر پیر خود یعنی AAC چند برتری مهم دارند:
اولین و مهمترین برتری بلوک های CLC به نوع قدیمی تر آن AAC موضوع کارایی است ، این بلوک های هیچ محدودیتی در مورد محیط استفاده ندارند و به سادگی میتوان آن ها را در اقلیم های آب و هوایی مختلف مثل مرطوب یا خشک استفاده کرد.
دومین مشکلی که بلوک های AAC داشتند اما بلوک های CLC از آن مبرا هستند مسئله ی مستعد بودن جهت رشد انواع قارچ ، باکتری و دیگر عوامل بیماری زا و حساسیت زا است .بلوک های AAC به خاطر اینکه همیشه رطوبت محیط را به خود جذب می کنند دارای مقداری رطوبت هستند و محیط مرطوب و تاریک جداره های دیواری محل بسیار مناسبی برای رشد انواع باکتری و قارچ است از طرف دیگر بلوک CLC به خاطر ماهیت سیمان-فوم پس از گذراند دوره ی بلوغ یک ماهه در کارگاه های تولیدی دیگر رطوبت جذب نمی کند و به حتی اگر در محیط مرطوب قرار بگیرد اجازه نفوذ رطوبت را نمیدهد.
مطالب مرتبط: