اقلیم شناسی دینامیک

• اقليم :

 اقليم وضعيت ترموديناميك – هيدروديناميك شرايط مرزي جوي جهاني است كه آرايش همزمان الگوهاي هوا را مشخص مي كند.

 هواي غالب يك محل در دراز مدت را اقليم مي نامند كه نتيجه مشترك همه عناصر اقليمي است. در حقيقت اين علم روابط بين حيات و عوامل ديگر طبيعي را با حوادث جوي مطالعه مي كند و اثرات پديده هاي جوي را در حيات موجودات زنده از جمله انسان معين مي كند.

 در اقليم شناسي بيش از ويژگي هاي فيزيكي هر پديده جوي، اثرات فيزيكي آن به عنوان يك عنصر و يا عامل اقليمي داراي اهميت است.

بدين ترتيب خلاف هواشناسي كه به صورت تحليلي، پديده هاي جوي را مطالعه مي كند، اقليم شناسي علمي است تركيبي كه هواي يك مكان معين را در فاصله هاي ويژه اي از زمان كه معمولا چند دهه را دربر مي گيرد، بررسي مي كند.

تقسيمات اقليم شناسي از نظر موضوع :

• اقليم شناسي فيزيكي
• اقليم شناسي ديناميكي
• اقليم شناسي سينوپتيكي

اقليم شناسي فيزيكي :

 جو زمين، موتور ديناميكي غول پيكري است كه با انرژي دريافت شده از خورشيد كار مي كند.

 منبع اصلي انرژي در زمين خورشيد است.

 گردش كلي جو بر فراز زمين، بادها، توفانها و ابرها، همه پيامد تفاوت موجود در مقدار و مصرف اين انرژي هستند. اين انرژي تابشي اصولا به صورت گرما ظاهر مي شود.

 انرژي هميشه در داخل سياره زمين در حال تغيير و تبديل است و شدت اين تغيير و تبديل، باعث ايجاد اقليم هاي مختلف بر روي زمين مي شود.

اقليم شناسي ديناميكي :

 اقليم شناسي ديناميك به مطالعه سيستم اقليم جهاني، در مقوله منشا و بقاي آن مي پردازد.

 اقليم شناسي ديناميكي، علم بررسي حركات هوا در جو است و آن را به صورت مدلي واحد مطالعه مي كند و ويژگي هاي حركت، فرايند هاي ترموديناميكي ايجاد كننده اين حركات را بر اساس روشهاي رياضي، فيزيكي، همراه با كاربرد آنها بررسي مي كند.

 فرض اساسي در اقليم شناسي ديناميكي اين است كه حركت هوا نتيجه نيرو هاي حاصل از فرآيندهاي ترموديناميك بر روي زمين است و نيروي محركه اصلي در مدل عمومي گردش هوا انرژي تابشي خورشيد است.

معادلات اصلي بيان كننده حركت و فرآيندهاي ايجاد كننده آنها در اقليم ديناميك عبارتند از:

• قانون گاز كامل
• قانون اول ترموديناميك
• معادله حركت
• معادله رطوبت
• معادله پيوستگي

به طور كلي اقليم شناسي ديناميكي مبناي نظري اقليم شناسي سينوپتيكي است.