برج های دوقلوی پتروناس مالزی (12 پاورپوینت )

بعضی از توضیحات داده شده در داخل پاورپوینت ها در مورد  برج های دوقلوی پتروناس :

-برج‌های دوقلوی پتروناس از بلندترین آسمانخراشهای جهان هستند که در شهر کوالالامپور در کشور مالزی قرار گرفته‌اند. برجهای دوقلو با احتساب آنتن بالای برجها، ۴۵۲ متر ارتفاع دارند. تعداد طبقات هر برج ۸۸ طبقه است و جمعاً ۷۸ آسانسور در این دو ساختمان فعال هستند. این دو برج از زیر توسط مرکز خرید سوریا به هم وصل هستند. همچنین پلی طبقات ۴۱ و ۴۲ این دو برج را به هم متصل می‌کند. ارتفاع این پل از سطح زمین ۱۷۵ متر و طول آن ۵۶ متر است.

-کار ساخت این برجها از سال ۱۹۹۵ شروع شد و در زمانی کوتاه در سال ۱۹۹۸ به اتمام رسید. دولت مالزی ساخت این برجها را به عنوان نماد پیشرفت اقتصادی این کشور در دستور کار خود قرار داد. امروزه برج‌های دوقلو پتروناس به یکی از نمادهای اصلی کوالالامپور و مالزی تبدیل شده‌اند.

-معمار این بنا سزار پلی است.

-شایان ذکر است به دلیل نزدیکی این برجها به مرکز نمایشگاههای مالزی (KLCC) این برجها نیز به اشتباه به برجهای KLCC معرفند به شکلی که در سرتاسر جاده‌های مالزی، تابلویی که شما را به سمت این برجها هدایت می‌کند و عکسی از برجها را نیز داراست به این برجها با همان نام KLCC اشاره مینماید.

-این برجها توسط مهندسان ژاپنی‌ها و کره‌ای‌ها – هر کدام یکی از برجها – طی مسابقه‌ای برای تکمیل پروژه ساخته شده‌اند و سپس دو برج با پلی به هم متصل شده‌اند. این برجها جزو بلندترین برجهای دوقلوی دنیا به شمار می‌روند.

-در طبقه پایین برجها مجتمع خرید بزرگ سوریا قرار دارد. البته به توریستها خرید از این مجتمع به دلیل گرانی برخی اجناس در آن توصیه نمی‌شود. در طبقه پایین KLCC آکواریم زیبایی قرار دارد که در آن شما از دالان شیشه‌ای زیر آب کوسه‌ها و سفره ماهی‌های غول پیکر را از نزدیک خواهید دید. نمایندگی شرکت سونی و اغلب مارکهای لباس شاید از مراکز دیدنی این برج باشند. در طبقه بالای فروشگاههای برج سینما و فروشگاه کتاب بزرگی قرار دارد. موزه آثار هنری این برجها نیز شایان توجه است.

-پس از تصویب طرح اولیه برج‌های دوقلوی پتروناس، مهندسین ساختمانی به منظور بررسی اینکه، طرح چگونه باید عملیاتی شود فراخوانده شدند. فرایند بررسی، شامل تعیین محل ساخت و ساز، مواد مورد استفاده قرار گرفته و روش ساخت و ساز بود.

-قبل از شروع ساخت، مهندسین ساختمانی، تست‌های اولیه را برای ارزیابی سایت و ایجاد فونداسیونی که بتواند وزنی بیش از ۳۰۰،۰۰۰ تن را تحمل کندانجام دادند. در طول این تست‌ها، آن‌ها دریافتند که سایت اصلی، شامل تخته سنگ‌های زیرزمینی است که آن را به مکان نامناسبی برای ساخت و ساز بدل می‌کند.

– با کار و هزینه اضافی، ساخت پتروناس در این مکان امکان‌پذیر بود، اما مهندسان پیش بینی کردند که در سال‌های آتی، برجها کج خواهند شد، لذا آنها ۶۰ متر به سمت جنوب شرقی پیش رفتند تا بتوانند سازه‌های بادوام‌تری بسازند.  فونداسیون هر ساختمان، ۵۵ تا ۱۳۰ متر در زیرزمین واقع شده و شامل پشتیبان‌های مجزای ساخته شده از ترکیب شن و سیمان است. پس از پی‌ریزی، ساخت و ساز پتروناس آغاز شد.

– پی‌ریزی برج‌های پتروناس به ‌صورت گسترده، در مساحتی بیش از 5/1 هکتار و حجمی معادل 70 هزار تن بتن، که 3 روز متوالی، 24 ساعته ادامه داشت، بزرگ ‌ترین پی ریزی یکباره ای میباشد که تا به آن تاریخ انجام گرفته است. اما این پی عظیم، به تنهایی قادر به تامین مقاومت ساختمان در طول یک زلزله عظیم نخواهد بود.

–  از این‌رو در برج‌های دوقلوی پتروناس 14 دمپر (Damper) نصب شده است. این وسیله که در خرپاهای مورب سازه فلزی نصب می‌گردد، لرزش ساختمان را در طول زلزله کاهش می‌دهد و درست مانند یک کمک ‌فنر اتومبیل عمل می‌کند.

-هنگام برخورد باد با یک برج، ساختمان مانند بادبان قایق عمل می‌کند. برای این‌که ساختمان بتواند نیروی باد را تحمل کند، باید به قدری انعطاف‌پذیر باشد که بتواند مقداری از نیروی باد را جذب کند و در عین حال به اندازه کافی مستحکم باشد تا آسیبی نبیند.

-برج‌های دوقلو با ارتفاع تقریبی 460 متر، بگونه‌ای طراحی شده‌اند که بتوانند بادهای ویران‌کننده‌ای را که در فصل تایفون می‌وزند، تحمل کنند.

-این تندبادها که به سرعتی بالای 140 کیلومتر در ساعت نیز می‌رسند، طراحی هرنوع آسمان‌خراشی را در این منطقه با مشکلات متعدد مواجه می‌کند.

-مهندسین برج‌های دوقلوی پتروناس، به جای استفاده از چارچوب فولادی معمولی مورد استفاده در اکثر آسمان خراش‌ها، بتن را انتخاب کردند. طراحان متوجه شدند که سازه‌های فولادی به مرور زمان، اندکی خم می‌شوند ، در حالی که بتن، برای این کار مناسب‌تر است.  هرچند فولاد به طور کامل از فرآیند ساخت خارج نشد و تیرچه‌های سقف ساختمان، همه از جنس فولاد ساخته شدند تا بتوانند تجهیزات مکانیکی مانند کانال‌های خنک کننده را در خود جای دهند.

– بر اساس برنامه زمانی هر طبقه از برج باید در عرض ۴ روز ساخته می‌شد. برنامه ساخت برج اول یک ماه زودتر از ساخت برج دوم شروع شد. این در حالی بود که برج دوم که در دست سازندگان کره‌ای بود، زودتر ساخته شد.  برج اول (سازندگان ژاپنی) تنها با اختلاف چند ساعت از برج دوم تکمیل شد.

-برج ساخته‌شده توسط کره‌ای‌ها کاملا صاف است، ولی برج ژاپنی‌ها ۲٫۵۴ سانتی‌متر خطا دارد.

-در روزهای آخر تکمیل برج، برای انتقال آنتن به بالای برج، باید از جرثقیل‌های بزرگ استفاده می‌شد. جرثقیل در حین انتقال با مشکل فنی مواجه شد و برای تعمیر آن، پروژه ۲ روز تعطیل شد.

-برج‌ها به‌گونه‌ای طراحی‌شده‌اند تا در صورت آتش‌سوزی در هر یک از آن‌ها، امکان فرار افراد و رفتن به برج دوم فراهم شود.

-برج‌های دوقلو ۳۲۰۰۰ پنجره با لایه‌های محافظتی اشعه ماورا بنفش دارند، تمیز کردن این پنجره‌ها ۲ ماه طول می‌کشد.