در این پاورپوینت چهار مدرسه و فضای اموزشی خارجی ، با رویکرد معماری سبز و پایدار معرفی شده است که در ساخت همه آن ها از مصالح و مواد بومی و محلی و قابل بازیافت استفاده شده است .
معرفی کوتاه این چهار فضای آموزشی :
کلاس درس باگلی، واقع در دانشگاه مینهسوتا در ایالات متحده و نزدیک به دریاچه سوپریور، نمونهای برجسته از ترکیب طبیعت و طراحی پایدار است.
این پروژه در فضایی ۵۰ هکتاری از جنگلهای بوریال قرار دارد و به عنوان یک مرکز یادگیری و تحقیق در زمینه محیط زیست و اکولوژی عمل میکند. طراحی این ساختمان نه تنها بر اساس استانداردهای عملکرد انرژی بالا و پایداری ساخته شده، بلکه به خوبی با محیط زیست اطراف خود همخوانی دارد.
ساختمان باگلی از موادی ساخته شده که نه تنها در طراحی، بلکه در تأثیرات زیستمحیطی آن نیز نقش دارند :
این پروژه از سیستمهای پانل عایقکاری ساختاری (SIP) به ضخامت 16 اینچ استفاده میکند. این پانلها عایقبندی فوقالعادهای را ارائه میدهند و بدون وجود پلهای حرارتی، به افزایش کارایی انرژی کمک میکنند.
از دیگر ویژگیهای مهم ساختمان، استفاده از چوبهای بازیافتی و محلی است که تاریخ و فرهنگ منطقه را به تصویر میکشد. تیرکهای چوبی قدیمی با دقت انتخاب شدهاند و نشاندهنده ارتباط عمیق انسان با طبیعت هستند.
این اثر نه تنها بهعنوان یک ساختمان پایدار، سبز و کارآمد شناخته میشود، بلکه بهعنوان یک نماد از تعهد به حفاظت از محیط زیست و یادگیری عمیق انسانی نیز مطرح است. این پروژه بهخوبی نشان میدهد که چگونه طراحی هوشمند و استفاده از منابع طبیعی میتواند به حفظ اکوسیستمها و ارتقای کیفیت زندگی کمک کند.
با گواهیهای معتبر، جوایز ملی و بینالمللی، کلاس درس باگلی بهعنوان یکی از نمونههای بارز معماری پایدار در ایالات متحده به شمار میرود و الهامبخش نسلهای آینده است.
مدرسه فرانسیسکو پرز آنامپا (Francisco Perez Anampa) با مساحت 557 متر مربع در سال 2010 توسط گروه معماران آرکیتکچر فُر هیومَنیتی (Architecture For Humanity) ساخته شده است.
مدرسه فرانسیسکو پرز آنامپا، اولین پروژهای است که گروه معماران آرکیتکچر فُر هیومَنیتی با ارائه خدمات طراحی و مدیریت ساخت در آن مشارکت داشته است.
مدرسه فرانسیسکو پرز آنامپا در شهر تِیت (Tate)، شهر کوچکی در منطقه ایکا (Ica) در 300 کیلومتری جنوب لیما (Lima)، کشور پِرو (Peru) واقع شده است.
طراحی این مدرسه بر اساس اصول طراحی معماری پایدار و بومی انجام شد و یکی از ویژگیهای برجسته آن استفاده از مواد محلی و روشهای ساخت سنتی در کنار فناوریهای نوین است.
این طراحی به گونهای بود که با کمترین تاثیر منفی بر محیط زیست، بیشترین بهرهبرداری را از منابع طبیعی موجود در منطقه میبرد.
در طراحی این مدرسه استفاده از مواد ساختمانی بومی منطقه به چند دلیل اهمیت داشت :
اولا، استفاده از مواد محلی به کاهش هزینههای حمل و نقل و در نتیجه هزینه ساخت کمک میکند.
ثانیا، مواد بومی با شرایط اقلیمی منطقه همخوانی بیشتری دارند و باعث افزایش دوام و پایداری ساختمان میشوند.
در این پروژه، از آجرهای خاکی، چوب و دیگر مواد طبیعی به طور گسترده استفاده شد.
فرآیند ساخت مدرسه با همکاری و مشارکت جامعه محلی انجام شد. این امر نه تنها به کاهش هزینهها کمک کرد، بلکه باعث ایجاد احساس مالکیت و مسئولیت در بین ساکنان منطقه نیز شد.
بسیاری از اعضای جامعه محلی در مراحل مختلف ساخت مدرسه شرکت کردند، از جمله در فرآیند آمادهسازی مواد ساختمانی، حمل و نقل مصالح و کمکهای عملی در زمینههای مختلف. این مشارکت فعال، به رشد و تقویت همبستگی اجتماعی در منطقه کمک کرد و باعث شد که مردم محلی احساس کنند که بخشی از این پروژه بزرگ هستند.
ساخت مدرسه در شرایط خاص منطقه و با توجه به محدودیتهای منابع و تجهیزات، چالشهای زیادی را به همراه داشت. با این حال، با استفاده از روشهای ساخت ساده و بهکارگیری تکنیکهای سنتی و بومی، این چالشها به خوبی پشت سر گذاشته شد.
استفاده از مصالح محلی، کاهش هزینههای حمل و نقل و ایجاد اشتغال برای مردم محلی از جمله نتایج مثبت این رویکرد بودند.
پروژه مدرسه دخترانه نیو سوو، طراحی شده توسط استودیو معماری اورکید، یکی از نمونههای موفق و تاثیرگذار در زمینه طراحی معماری برای توسعه اجتماعی و آموزش است.
این پروژه در کشور سیرالئون، واقع در غرب آفریقا، به ویژه در منطقه روستایی و کمبرخوردار سوو (Swawou) در ناحیهای به نام مانکین (Manken) اجرا شده است.
هدف از طراحی این مدرسه، فراهم کردن محیطی امن و مناسب برای آموزش دختران در یک کشور با شرایط اقتصادی و اجتماعی دشوار است. سیرالئون، مانند بسیاری از کشورهای آفریقایی دیگر، با چالشهای بزرگی در زمینه دسترسی به آموزش و بهویژه آموزش برای دختران روبهرو است. بسیاری از دختران در مناطق روستایی به دلیل موانع اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی از دسترسی به آموزش محروم هستند. علاوه بر مشکلات اقتصادی، نهادهای آموزشی در این کشور اغلب با کمبود منابع و امکانات روبهرو هستند. این شرایط موجب میشود که درصد بالایی از دختران نتوانند تحصیلات خود را ادامه دهند و در نتیجه از فرصتهای شغلی و اجتماعی محروم شوند.
یکی از ویژگیهای برجسته این پروژه، طراحی مبتنی بر اصول معماری پایدار و استفاده از مصالح بومی است. تاکید ویژهای بر استفاده از مصالح محلی و منابع طبیعی به منظور کاهش هزینهها و همراستایی با محیط زیست صورت گرفته است.
این رویکرد نه تنها باعث کاهش هزینههای ساختوساز میشود، بلکه در بلندمدت نیز موجب میشود که مدرسه در محیط طبیعی خود بهتر جا بیفتد و از منابع طبیعی بهرهبرداری بهینهای داشته باشد.
طراحان از مصالح بومی منطقه مانند چوب، سنگ، خاک و گل استفاده کردهاند. این مصالح علاوه بر اینکه با شرایط اقلیمی منطقه تطابق دارند، بهخوبی از نظر فرهنگی نیز با محیط و جامعه محلی همخوانی دارند.
استفاده از این مصالح، باعث میشود که پروژه به عنوان بخشی از فرهنگ و تاریخ منطقه در نظر گرفته شود.
برای مثال، دیوارهای مدرسه از بلوکهای خاکی و خاکفشرده ساخته شدهاند که به طور طبیعی عایق حرارتی خوبی هستند. این مصالح به ویژه در برابر گرمای شدید مناطق گرمسیری مقاوم هستند و به حفظ دمای مطلوب در فضاهای داخلی کمک میکنند.
همچنین، استفاده از چوب به عنوان عنصر ساختمانی باعث ایجاد فضایی گرم و دلپذیر در کلاسها و دیگر فضاهای مدرسه میشود و توجه ویژهای به تهویه طبیعی و استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر شده است.
- پروژه شماره چهار : کتابخانه فرامِد گروه معماری اسکیپی
یک مدرسه جدید در ورودی روستای آبتنین در منطقه آشانتی غنا در حال ساخت است. کتابخانه آن که با استفاده از مصالح محلی مانند خاک و چوب ساخته شده، توسط معماران فرانسوی مود کانات و راشل میو طراحی شده است. آنها برندگان جایزه اول مسابقه معماری زمین در سال ۲۰۱۶ هستند.
با بودجهای تنها به مبلغ ۹۰۰۰ یورو و بدون برق در محل، نوآوری و خلاقیت برای صرفهجویی در منابع و ساخت به شیوهای هوشمندانه به کار گرفته شد؛ با استفاده از معماری سازگار با محیط زیست، ساختوساز کممصرف در آب، و مصالح محلی که اغلب بهطور مجدد استفاده شدهاند، و تجارت دانش و مهارتهای ارزشمند. دیوارهای ضخیم از خاک فشرده که با پنجرههای بلند و باریک سوراخ شدهاند، کتابخانه را از بیرون عایقبندی میکنند بدون آنکه آنچه در داخل پنهان است را نمایان کنند.
یکی از ویژگیهای برجسته طراحی کتابخانه فرامِد، استفاده از مصالح بومی و بازیافتی است : خاکی که برای ساخت پی و دیوارهای ساختمان استفاده شد، از خود محل استخراج شد و با کمک پانلهای فلزی فشرده شد تا دیوارهایی مقاوم و پایدار ایجاد شود. همچنین قالبهای چوبی که برای ساخت دیوارها و سقفها استفاده شدند، پس از اتمام پروژه برای کفسازی دوباره به کار گرفته شدند. درهای کتابخانه و بسیاری از جزئیات چوبی آن نیز از مواد بازیافتی تهیه شدهاند. این رویکرد نه تنها به حفظ منابع طبیعی کمک کرده، بلکه هزینههای پروژه را نیز کاهش داده است.
این پروژه با استفاده از مصالح بومی و محلی مانند خاک فشرده، چوب و سایر مواد قابل بازیافت طراحی شده است و این انتخابها نه تنها از نظر زیستمحیطی اهمیت دارند، بلکه در کاهش هزینههای ساخت و تاسیس این پروژه نیز نقش بسزایی ایفا کردهاند.
استفاده از مصالح محلی و کاهش وابستگی به منابع غیرقابل تجدید، این پروژه را به یک مدل موفق از معماری سبز و پایدار تبدیل کرده است.
توجه : در مورد سه تا از مدرسه های نام برده شده ، پاورپوینت جداگانه داخل سایت قرار داده شده است ، که در صورت نیاز میتوانید با کلیک روی لینک های داخل متن نسبت به تهیه جداگانه آنها اقدام نمائید .