مدرسه آنامپا فرانسیسکو پرز ؛ مدرسه ای با معماری بومی و پایدار

مدرسه فرانسیسکو پرز آنامپا (Francisco Perez Anampa)  با مساحت 557 متر مربع در سال 2010 توسط گروه معماران آرکیتکچر‌ فُر‌ هیومَنیتی (Architecture For Humanity) ساخته شده است.

مدرسه فرانسیسکو پرز آنامپا، اولین پروژه‌ای است که گروه معماران آرکیتکچر فُر هیومَنیتی با ارائه خدمات طراحی و مدیریت ساخت در آن مشارکت داشته است.

مدرسه فرانسیسکو پرز آنامپا در شهر تِیت (Tate)، شهر کوچکی در منطقه ایکا (Ica) در 300 کیلومتری جنوب لیما (Lima)، کشور پِرو (Peru) واقع شده است.

مدرسه فرانسیسکو پرز آنامپا در منطقه‌ای دورافتاده و کم‌برخوردار واقع شده است. این منطقه به دلیل ویژگی‌های جغرافیایی خاص خود و همچنین دسترسی محدود به منابع و امکانات، نیازمند یک طراحی معماری خلاقانه و نوآورانه برای ایجاد فضای آموزشی مناسب بود.

در این راستا، سازمان معماری برای بشریت که یکی از مهم‌ترین سازمان‌های غیرانتفاعی در عرصه معماری و طراحی به شمار می‌آید، مسئولیت طراحی و ساخت این مدرسه را بر عهده گرفت.

هدف اصلی از ایجاد این پروژه، فراهم آوردن یک محیط آموزشی پایدار و مناسب برای کودکان منطقه بود که در آن‌ها فرصت‌های تحصیلی و اجتماعی بهبود یابد.

از آنجا که مدرسه‌ای که قبلا در این منطقه وجود داشت، فرسوده و فاقد امکانات مناسب بود، نیاز به یک ساختار جدید و کارآمد احساس می‌شد. در این راستا، پروژه مدرسه فرانسیسکو پرز آنامپا به عنوان یک مدل از طراحی معماری انسان‌محور و با رویکردهای پایدار مطرح شد.

طراحی این مدرسه بر اساس اصول طراحی معماری پایدار و بومی انجام شد و یکی از ویژگی‌های برجسته آن استفاده از مواد محلی و روش‌های ساخت سنتی در کنار فناوری‌های نوین است.

 این طراحی به گونه‌ای بود که با کمترین تاثیر منفی بر محیط زیست، بیشترین بهره‌برداری را از منابع طبیعی موجود در منطقه می‌برد.

در طراحی این مدرسه استفاده از مواد ساختمانی بومی منطقه به چند دلیل اهمیت داشت :

• اولا، استفاده از مواد محلی به کاهش هزینه‌های حمل و نقل و در نتیجه هزینه ساخت کمک می‌کند.
• ثانیا، مواد بومی با شرایط اقلیمی منطقه همخوانی بیشتری دارند و باعث افزایش دوام و پایداری ساختمان می‌شوند.

منطقه‌ای که مدرسه در آن قرار دارد، دارای اقلیمی گرم و خشک است. بنابراین، طراحی مدرسه به گونه‌ای انجام شد که بتواند از منابع طبیعی موجود، به ویژه نور و تهویه مناسب، بهره‌برداری کند.

پنجره‌ها و بازشوهای ساختمان به نحوی طراحی شدند که در طول روز، نور طبیعی به طور بهینه وارد فضاهای داخلی شود و در عین حال، تهویه مناسب برای مقابله با گرمای شدید فراهم گردد.

 استفاده از سایه‌بان‌ها و فضاهای بیرونی باز نیز از جمله روش‌هایی بود که در طراحی برای مقابله با گرما و حفظ راحتی کاربران مدرسه به کار گرفته شد.

یکی از ویژگی‌های مهم طراحی این مدرسه ، انعطاف‌پذیری فضای داخلی بود.

 این مدرسه به گونه‌ای طراحی شد که می‌تواند به راحتی تغییرات نیازهای آموزشی و اجتماعی را در طول زمان پاسخ دهد.

 برای مثال، کلاس‌ها و فضاهای مشترک به صورت قابل تنظیم طراحی شدند تا بتوانند در مواقع مختلف به فعالیت‌های متفاوت آموزشی، فرهنگی و اجتماعی اختصاص یابند. این ویژگی، مدرسه را به مکانی پویا و همیشه در حال تغییر تبدیل کرده است.

یکی از اهداف مهم در طراحی مدرسه، حفظ ارتباط با محیط زیست اطراف بود. این مدرسه به گونه‌ای طراحی شد که بخشی از هویت فرهنگی و طبیعی منطقه را در خود جای دهد.

فرآیند ساخت مدرسه با همکاری و مشارکت جامعه محلی انجام شد. این امر نه تنها به کاهش هزینه‌ها کمک کرد، بلکه باعث ایجاد احساس مالکیت و مسئولیت در بین ساکنان منطقه نیز شد.

این مدرسه تاثیرات زیادی بر جامعه محلی داشت. این پروژه نه تنها به ارتقا کیفیت آموزش در منطقه کمک کرد، بلکه به بهبود وضعیت اجتماعی و فرهنگی آن نیز منجر شد. از آنجا که در این منطقه دسترسی به امکانات آموزشی محدود بود، ایجاد این مدرسه به دانش‌آموزان این امکان را داد که از فرصت‌های آموزشی بهتری برخوردار شوند.

مدرسه فرانسیسکو پرز آنامپا، یک پروژه موفق در زمینه طراحی و ساخت فضاهای آموزشی است که به خوبی نشان می‌دهد چگونه معماری می‌تواند نقش مهمی در بهبود شرایط اجتماعی و انسانی ایفا کند.

این پروژه با بهره‌گیری از طراحی پایدار، استفاده از مصالح محلی، و مشارکت فعال جامعه، توانست نیازهای آموزشی و اجتماعی منطقه را به شیوه‌ای کارآمد و انسان‌محور پاسخ دهد.

همچنین، این پروژه به عنوان یک الگوی موفق از معماری اجتماعی و انسانی می‌تواند در دیگر نقاط جهان نیز مورد توجه قرار گیرد و الهام‌بخش پروژه‌های مشابه باشد.

• منبع : سایت هنر معماری