خانه نصیر الدوله (آصفی)

خانه نصیر الدوله (آصفی) مربوط به دوره قاجار است و در تهران، خیابان امیر کبیر، کوچه شهید جاویدی، کوچه مدرس واقع شده و این اثر در تاریخ ۲ بهمن ۱۳۸۲ با شماره ثبت ۱۰۸۴۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

• ساختمان مرکزی:

با عبور از فضاهای خصوصی و عمومی ، هشتی ها و حیاط های شمالی و جنوبی  و ایوان ها ، پیش فضا ها و راهرو ها به عمارت مرکزی یا بنای اصلی اقامتی می رسیم که از فضاهای اصلی زندگی روزمره اهل خانه وفضاهای پذیرایی از مهمانان آشنا و غیر آشنا تشکیل شده است . پیش فضاهای خصوصی بدون تداخل خدمتگذاران با تشریفات خاص نیز در این قسمت مستقر است. فضاهای پشتیبانی نیز مانند مطبخ های اولیه و ثانویه وجود داشته که همگی در کنار هم آسایش و آرامش یک خانواده نسبتا مرفه را موجب می شده است .

• معرفی فضاها :

با گذر از کوچه های باریک و پر آمد و شد : ورودی و رسیدن به کوچه شهید مدرس  فعلی  و عبور از جوار دیوار های بلند کاهگلی به هشتی کوچکی می رسیم ، با معماری صمیمانه ، این هشتی با آغوشی باز هدایتگر ما به درون حیاط جنوبی خانه می شود .

فضای داخل هشتی مربع شکل بوده و امکان عبور از دو ضلع عمود بر هم و قطری شکل صورت می گیرد. این گونه راهیابی ، کاملا بطور محرم ، دید را از فضای بیرون به درون محدود می کند .

کوبه ها و نقوش آجرکاری و فرم و فضای هشتی بیانگر عبور عام از این ضلع بنا می باشد.

• شاه نشین :

شاه نشین در واقع سالنی بوده در طبقه همکف که مشخصه شناخت آن نه ارسی در سه بعد خود است. که دارای قاب های چوبی و شیشه های رنگی می باشد. که اکنون مرمت کارها در کارگاه در حال باز سازی آثار هستند.

• راهروها ودالان ها :

این راهرو ها در طرفین فضاها قرار دارند و راه اتصالات قسمت های مختلف به یک دیگرند.

• سقف :

مسطح بوده است. تنها در بعضی قسمت ها دارای تزئینات چوب بوده که اکنون برای مرمت باز شده و در دست بازسازی می باشد.