بازسازی یک خانه معمولی در بافت قدیمی تهران ؛ خانه ی نام !

این پروژه در قسمتی از بافت قرار گرفته که از دو سو با خیابان قوام و نادری و از دو سوی دیگر با باغ های سفارت روسیه و انگلستان احاطه شده است.

در این بافت تعداد زیادی از خانه های پهلوی اول و دوم موجود هستند و طی سال های گذشته پژوهش های فراونی برای نشانه گذاری این خانه ها صورت گرفته است.

پروژه نام جزو بناهای پهلوی دوم است که در یکی از قدیمی ترین محله های این بافت به نام مسعود سعد قرار گرفته و بیشتر ساکنین این بخش را ارامنه و زرتشتیان تشکیل می دهند.

کوچۀ مینو که پروژۀ نام در آن  واقع شده، در ضلع جنوبی آن همگی یک معمار داشته اند.  این ساختمانها بنای سنتی نبوده اند و جزؤ اولین خانه هایی هستند که مهندسِ معمار داشته اند و از تیرهای فولادی در ساخت آنها استفاده شده است. معمار این کوچه، ارمنی بوده و چند خانه دیگر هم در این کوچه و احتمالا در کوچه های اطراف کار کرده است .برخی از این بناها به لحاظ معماری به گونه ای چشم نواز به هم مربوط هستند.

پروژۀ نام در سال 1397 مقاوم سازی اولیه شد و پس از آن برای 4 سال رها شد و در سال 1401 تا 1403 به اتمام رسید.

در تفکر معماری ِ این پروژه،  بنا به عنوان یک ساختمان ِ ارزشمند در نظر گرفته شده است نه یک اُبژۀ میراثی.

به همین منظور پرداخت بر روی ِجزئیاتِ پروژه صرفا به مثابه مرمت و بازآفرینی گذشته نیست و در نقشِ ویترینی نوستالژیک عمل نمی کند بلکه خود را به امروز و اکنونِ زندگی معاصر وصل می کند.

تا جایی که در پروسۀ بازسازی آن، تصمیم بر آن شد تا فضایی شود برای هم اندیشی پیرامون هنرهای بینا رشته ای و اینگونه، اولین ویدیو آرت گالری در تهران از دلِ خانه ای ارزشمند بیرون آمد ، سپس با سینما تِک کوچکی در فضای زیر زمین و دو واحد هووم آفیس برای آرتیست ها، یک سوییت برای کتابخانه و همچنین یک فضای روف گاردن برای گفتگو مشخصا یک فضای بینا رشته ای شد و جنبه ای فرهنگی به خود گرفت.

• جایزه معماری : رتبه‌ی اول چهارمین جایزه ی ملی مرمت و احیا بناهای تاریخی و معاصر ایران بخش بناهای ارزشمند معاصر
• منبع : سایت هنر معماری