نکاتی پیرامون اجرای صحیح بادبند

-در اجرای بادبند، بسیار مهم است که نکات اجرایی و فنی را به خوبی رعایت کنیم، زیرا که این عضو در ساختمان بسیار مهم است و باعث می‌شود که ساختمان در برابر نیروهای جانبی باد و زلزله مقاوم شود و این نیروها را از طریق ستون به پی منتقل کند.

-همواره باید از پروفیل‌های با کیفیت برای ساخت بادبند استفاده شود. استفاده از پروفیل‌های قدیمی یا مقاطعی که با استفاده از ورق خم شده ساخته شده‌اند یا پروفیل‌های غیراستاندارد که مشخصات متفاوتی با نقشه‌های اجرایی دارند، باعث مشکلاتی در مهاربندی ساختمان می‌شود.

-ورق اتصال بادبند به تیر و ستون، باید دارای همان ابعاد و شکلی باشد که در نقشه‌های اجرایی توصیف شده است. از طرفی باید با توجه به زاویه بادبند در هر دهانه بریده و نصب شود. لازم است که تقارب محورهای طولی اعضا در یک نقطه مورد توجه قرار گیرد. بنابراین باید نقشه‌های دقیقی مانند نقشه‌های کارگاهی (drawing Shop) برای اجرای بادبند داشته باشیم.

-بادبندها اعضای کششی و فشاری هستند که در صورت نیاز، یعنی در مواقع زلزله و باد، نیروی بسیار زیادی به آن‌ها وارد می‌شود؛ بنابراین نباید در طول این عضو هیچ‌گونه وصله‌ای وجود داشته باشد.

-در صورتی که لزوم به استفاده از وصله داشته باشیم، باید دارای شرایطی باشد از جمله اینکه باید بتوانند تمام ظرفیت عضو را (چه فشاری و کششی) با استفاده از اتصال پوششی و یا به صورت مستقیم و با جوش شیاری با نفوذ کامل، منتقل کند. البته باید دقت داشته باشیم که وصله اجزای قطری نباید در یک مقطع قرار گیرند.

-در برخی بادبند‌ها که به وسط تیر بالایی یا پایینی وصل می‌شوند، مانند بادبندهای ۷ و ۸ و بادبندهای واگرا، برش به تیر وارد می‌شود که برای جلوگیری از گسیختگی برشی در تیر، باید سخت‌کننده‌های جان تیرها مطابق با نقشه‌های سازه اجرا شوند.

-در بادبندهای واگرا، به قسمتی از تیر که در فاصله‌ بین دو نقطه‌ی اتصال بادبند‌ها قرار می‌گیرد، تیر پیوند می‌گویند. اندازه‌ طول این تیر حتما باید طبق نقشه‌های اجرایی باشد.

برای دیدن لیست کامل مطالب داخل این پاورپوینت قسمت "اطلاعات بیشتر" را ملاحظه نمائید.