معماری پایدار و ساختمانهای هوشمند

مفهوم معماری سبز (معماری پایدار) و یا ساختمان‌سازی سبز، علم و سبک طراحی ساختمان، مطابق با اصول سازگار با محیط زیست با تولید کمترین آلودگی و به‌ طور آشكار کاهش اثرات کوتاه‌مدت و بلندمدت منفي زیست‌محیطی است.

-استراتژی طراحی این‌گونه ساختمان‌ها بر مبنای استفاده حداکثری از پتانسیل انرژی‌های تجدیدپذیر به منظور کاهش تقاضای انرژی، کاهش استفاده از سوخت‌های فسیلی و کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای می‌باشد که باعث کاهش در روند گرمایش جهانی می‌گردد. استفاده بهینه از انرژی خورشیدی با توجه به هندسه خورشید، استفاده از سیستم فتوولتائیک، طراحی موقعیت پنجره‌ها، وجوه ساختمان، ایوان‌ها، سایبان‌ها و درخت‌ها به جهت بیشترین بهره‌برداری در این ساختمان‌ها مورد توجه قرار دارد. ت

-توجه بر باد و تأثیر آن بر ساختمان با توجه به اقلیم موجود، در طراحی‌ها بسیار مؤثر می‌باشد. استفاده از فضای سبز بر روی بام ساختمان، استفاده از مصالح بازیافتی در ساختمان از جمله راهکارهای مؤثر در این بخش است. استفاده از گاز متان تولیدی حاصل از پسماند شهری به‌ عنوان یک منبع تولید انرژی در ساختمان‌ها می‌تواند راهگشا باشد و جدای تأمین بخشی از انرژی مورد نیاز به کاهش مشکلات بهداشتی و زیست‌محیطی ناشی از تولید پسماند کمک نماید.

-همچنین استفاده از بیوراکتورهای جلبک در بام و یا نمای ساختمان میتواند کمک شایانی نماید. جلبک‌ها كه در معرض نور خورشید قرار مى‌گيرند با انجام عمل فوتوسنتز در حین رشد، گاز دى اكسيد كربن را جذب می‌کنند؛ جلبک‌ها پس از رشد به طور منظم جمع‌آوری شده و در یک واحد زيست توده، تخمیر و سوزانده می‌شوند و از این طریق به ‌عنوان یک منبع انرژی تجدیدپذیر در ساختمان استفاده می‌شود.

-از مهمترین روش‌های مدرن افزایش پایداری و بهینه‌سازی مصرف انرژی، هوشمندسازی ساختمان‌ ها و تبدیل آن ها به ساختمان های هوشمند می‌باشد که علاوه بر بهینه‌سازی مصرف انرژی، افزایش راحتی استفاده و امنیت ساختمان را نیز مدنظر دارد.

-با استفاده از الگوریتم‌های هوشمند می‌توان مصرف انرژی را تا ۵۰% کاهش داد. همچنین با تعریف حق رفت و آمد به بخش‌های خاصی از ساختمان یا پایش ورودی و خروجی های ساختمان به افزایش امنیت ساکنان کمک کرد. استفاده از هوش در ساختمان ها رده‌های مختلفی‌ از پیشرفتگی و پیچیدگی‌ را دارد که بر اساس خواست و میزان سرمایه گذاری مشتری قابل تنظیم و ارائه می باشند.

-همچنین به مرور با کاهش هزینه و حجم محصولات آی‌تی امکان استفاده مفید از آنها در پروژه‌های مختلف ساختمانی تسهیل شده است به طوری که استفاده از سیستم های کنترل هوشمند بخش جدایی ناپذیری از پروژه‌های ساخت و ساز حال حاضر آلمان است.

-مصالح هوشمند در پاسخ به تاثیرات فیزیکی و شیمیایی محیط انعطاف‌پذیر بوده و مشخصه‌های ظاهری و یا درونی خود را به صورت برگشت‌پذیر تغییر می‌دهند. در واقع مصالح هوشمند یک اصطلاح جدید برای مصالح و فرآورده‌هایی است که توانایی درک و پردازش رویدادهای محیطی را داشته و نسبت به آن واکنش مناسب نشان می‌دهند.

-مصالح هوشمند با قابلیت تغییر خواص درونی در پاسخ به محرکات خارجی در شکل و ابعاد خود تغییراتی ایجاد می کنند که به نوع توزیع و آرایش ترکیبات تحریک‌پذیر درونی آنها بستگی دارد. مصالح هوشمند دما واکنشی، پیزو الکتریک، الکترو واکنشی و شیمی واکنشی از پرکاربردترین این دسته اند که  بیشترین توجه را در زمینه معماری به خود معطوف نموده‌اند. از سویی دیگر استفاده از این مصالح در صنعت تاسیسات ساختمانی نتایج بسیار مثبتی همچون صرفه جویی انرژی و کاهش هزینه ها را به همراه خواهد داشت، از سوی دیگر استفاده ی توامان مصالح هوشمند با تجهیزات هوشمند که در مقالات قبل به صورت مفصل در سایت ارکان ارزش به آنها پرداخته شده نتایج شگفت آوری را در زمینه ی صرفه جویی انرژی به همراه خواهد داشت.

-در هوشمند سازی ساختمان تعدادی سنسور که در اطراف ساختمان نصب شدند  اطلاعاتی را جمع آوری کرده و به سمت سیستم مرکزی ارسال می کنند. سیستم بعد از این که اطلاعات دریافتی را تحلیل و پردازش کرد، دستورهای لازم را  به سمت عملگرها می فرستد. بنابراین با این توضیح می توان گفت سه روش برای هوشمندسازی ساختمان ها وجود دارد :

۱-     استفاده از سیم کشی جداگانه برای منتقل کردن اطلاعات و داده ها

۲-     استفاده از سیم های برق به عنوان بستری برای منتقل کردن اطلاعات و داده ها

۳-     استفاده از سیستم های بی سیم برای منتقل کردن اطلاعات و داده ها

برای دیدن لیست کامل مطالب داخل این پاورپوینت قسمت "اطلاعات بیشتر" را ملاحظه نمائید.