سازماندهی مرکزی در معماری

-سازماندهی مرکزی ترکیبی است ، متعادل به مرکزکه از تعدادی فضاهای فرعی که حول یک فضای مرکزی بزرگ و غالب گرد آمده‌اند تشکیل شده است.

-در این سازماندهی ، فرم فضای مرکزی ، منظم می‌باشد و بزرگی آن به حدی است که می تواند تعدادی فضای فرعی را حول فرم خود جمع نماید.

-فضاهای فرعی در این سازماندهی ممکن است از لحاظ عملکرد ، فرم و اندازه با یکدیگرمشابه باشند و ترکیب کلی‌ای را به‌وجود آورند که دارای نظم هندسی است و نسبت به دو یا چند محور قرینه می‌باشد.

-فضاهای فرعی ممکن است به خاطر جوابگوئی به تک‌تک شرایط عملکردی ، محیطی یا میزان اهمیت نسبی از لحاظ فرم یا اندازه با یکدیگر متفاوت باشند . این تفاوتها بین فضاهای فرعی امکان انطباق  فرم سازماندهی مرکزی را با شرایط مختلف سایت فراهم می‌آورند.

-از آنجا که فرم یک سازماندهی مرکزی نوعا جهت دار نیست ، چگونگی رسیدن و ورود به آن باید در سایت به‌وسیله تفکیک یکی از فضاهای فرعی به عنوان فرم ورودی مشخص شود.

-شکل سیرکولاسیون در یک سازماندهی مرکزی ممکن است شعاعی ، حلقه ای یا مارپیچ باشد . به هرحال تقریبا در تمام موارد ، مسیر سیرکولاسیون به فضای مرکزی ختم خواهد شد.

-سازماندهی‌های مرکزی‌ای که از فرم نسبتا متراکم و نظم هندسی برخوردار هستند می‌توانند به منظورهای زیر به کار گرفته شوند:

• نقاط یا مکان‌هایی را در فضا به‌وجود آورند.
• پایانه‌ای را برای ترکیبات محوری تشکیل دهند.
• به شکل یک شئی در داخل محدود یا حجم تعریف شده ای از فضا نمایند.

برای دیدن لیست کامل مطالب داخل این پاورپوینت قسمت "اطلاعات بیشتر" را ملاحظه نمائید.