توضیحاتی پیرامون آشنایی باروش بازرسی جوش به روش MT :
تست ذرات مغناطیسی MT یکی از روشهای NDT جهت تشخیص ترک و دیگر ناپیوستگی های سطحی و زیر سطحی در مواد فرومغناطیس میباشد.
در این روش حداکثر حساسیت تست در سطح قطعات بوده و با افزایش عمق عیوب به مراتب از حساسیت تست کاسته می شود.
چگونگی تشخیص عیوب در روش تست ذرات مغناطیسی MT بدین ترتیب است که هنگام تشکیل یک میدان مغناطیسی در قطعه عیوبی که در جهت عمود بر میدان قرار گرفته اند باعث انحراف و پیچیدگی خطوط میدان مغناطیسی شده و یک نشتی در آن منطقه ایجاد می کنند.
مقداری از ذرات پودر آهن اعمال شده بر روی قطعه در محل نشتی میدان تجمع پیدا کرده و علائمی را تشکیل میدهند که نمایانگر محل، شکل و اندازه ناپیوستگی ها می باشد.
فاکتورهایی از قبیل جهت و قدرت میدان مغناطیسی، خواص مغناطیسی قطعه، محل و جهت قرارگیری ناپیوستگیها و نوع پودر مغناطیسی اعمال شده تأثیر بسزایی بر تشکیل و تجمع پودر مغناطیسی در محل نشتی میدان و از این رو تعیین نوع و محل دقیق ناپیوستگی با این روش خواهد داشت.
این تست بهترین روش برای پیدا کردن ترک های سطحی و برخی نقصهای زیر سطحی در مواد فرومغناطیس می باشد.
- مزایا :
برای ترک های خیلی ریز
برای ناپیوستگی های زیر سطحی
حساسیت بازرسی بالاست .
در ضمن تولید و در انتهای کار و در حین کار قطعه قابل انجام است .
- محدودیت ها :
برای مواد فرو مغناطیس است .
جهت جریان باید عمود بر قطعه باشد .
معمولا دو یا چند مرتبه باید انجام شود .
بسته به عمق ترک میدان باید قویتر باشد .