-بتن پیشآکنده Preplaced Aggregate concrete یکی از روشهای جدید اجرای بتن است که در آن به جای آنکه تمامی مصالح بتن را با هم مخلوط کرده و بتن ریزی کنیم ، ابتدا سنگدانه های درشت را در قالب میریزیم و سپس ملات تهیه شده از ماسه، سیمان و آب را داخل آن تزریق میکنیم .
-فرآیند آمادهسازی بتن پیش آکنده شامل دو مرحله اصلی انباشت سنگدانههای درشت به روش ویژه در قالبی آماده و استفاده از ملات فرموله شده برای پر کردن فضاهای خالی است. با این روش اسکلت سنگدانهای با ملات پر شده و با انجام عمل هیدراتاسیون سیمان به بدنهای یکپارچه تبدیل میشود. بنابراین، بتنی درشتدانه و به هم پیوسته تشکیل میشود.
-تاریخچه تولید و استفاده از بتن پیش آکنده به سال ۱۹۳۷ در شهر کالیفرنیا باز میگردد. در آن سال با استفاده از این روش، تونل راه آهنی را ترمیم کردند. اما ثبت این متد در سالهای بعد از آن انجام شد. در واقع از سال ۱۹۳۷ تا ۱۹۴۰ تحقیقات و پژوهشهای بسیاری روی این متد بتنریزی انجام گرفت و در نهایت، ثبت اختراع بتن پیش آکنده همان زمان انجام شد. از مهمترین موارد استفاده اولیهای این بتن، ترمیم سد، پل و لاینینگ تونل بود.
-یکی از مسائلی که بتن پیش آکنده میتواند از آن جلوگیری کند، جداشدگی و آب انداختن در بتن است. آب انداختن زمانی رخ میدهد که شیره ی بتن از خود بتن جدا میشود و جداشدگی زمانی رخ میدهد که بتن به صورت ناهمگن خود را بگیرد. در بتن پیش آکنده چون سنگدانه های بزرگ یعنی شن ابتدا در قالب قرار میگیرند و ملات به صورت جداگانه اختلاط میشود تا حد خوبی از این دو ایراد در بتن جلو گیری میکند. چون ذرات ملات تقریبا یک اندازه هستند و خوب با هم مخلوط میشوند .
-به دلیل مصرف مواد سیمانی کم از این روش از بتنهای حجیم برای کاهش گرمازایی استفاده میشود. همچنین به دلیل کاهش مصرف مواد سیمانی در بتن پیش آکنده، جمع شدگی این بتنها نصف یا یک سوم بتن معمولی است.
-بتنهای پیش آکنده دارای مدول ارتجاعی بیشتر و ضریب پواسون کمتری هستند. در نتیجه خزش کمتری نسبت به بتن معمولی دارند. بنابراین در مناطقی که نیاز به خزش کمتری است، میتوان از این بتن کمک گرفت .
-از انواع سیمان پرتلند با ردههای مختلف مقاومتی و همچنین انواع سیمان آمیخته میتوان در این نوع بتن استفاده کرد. همچنین از انواع پوزولانها و سربارهها نیز میتوان به عنوان جایگزین سیمان بهره برد. مانند خاکستر بادی به دلیل ایجاد روانی و کارائی بهتر در ملالت تزریقی و همچنین دوده سیلیسی
-برای دستیابی به پیوستگی بهتر بین سنگدانهها و دوغاب ، سنگدانههای درشت دانه باید عاری از گرد و ناخالصی از نوع خاک، باشند. زیرا ین مواد در مخلوط باقی مانده و جدا نمیشوند.
- این مصالح باید قبل از اضافه کردن دوغاب به ملات، کاملاً خیس و اشباع شود. به هر حال آب نیز نباید مدت طولانی روی مصالح باقی بماند زیرا ممکن است سبب رشد جلبک و خره شود .
-معمولا، عملیات پر کردن فضاهای خالی بین شن ها به دو روش وزنی و تزریق انجام می پذیرد. در روش وزنی ملات از بالا بر روی قالب پر شده از شن ریخته می شود و به کمک تراکم و یا ویبره ملات فضاهای خالی را پر می کند. این روش در بتن های با ارتفاع حداکثر 300mm قابل استفاده می باشد. در روش تزریق با قرار دادن لوله های تزریق درون قالب، ملات به وسیله ی پمپ به درون قالب تزریق می شود و لوله های تزریق به تدریج بالا کشیده می شوند
-بتن پیش آکنده معمولا نیازي به تراکم ندارد. در صورت نیاز لرزاننده هاي سطحی متصل شونده به قالب را به سطح قالب متصل و محکم می کنیم. وقتی سطح ملات نزدیک به لرزاننده رسید آن را روشن میکنیم تا نماي بهتري حاصل شود، با اینکار که بطور مرتب انجام میشود ملات به ویژه در نزدیکی قالب بهتر متراکم میگردد. براي ملات هاي شل و یا حالتهایی که نماي مربوط به این بتن ها مورد نیاز است، عمل تراکم صورت نمی گیرد.
-شن حدود %60 از حجم و وزن این بتن را تشکیل میدهد و فقط به حدود %40ملات نیاز داریم که باید ساخته و تزریق گردد. در مجموع با هزینه کم و ریختن شن، این بتن ارزان تهیه می شود. شن به دانه بندي خاص و ویژه اي نیاز ندارد و بحرانی نیست (مگر براي کارهاي کوچک و خاص) دانه بندي بتن تمام شده همواره از نوع گسسته (نا پیوسته) خواهد بود. در این بتن ها شن هاي ریز و ماسه هاي درشت وجود ندارند.
در این مجموعه پنج پاورپوینت در مورد بتن های پیش آکنده قرار داده شده است که برای دیدن لیست کامل مطالب داخل این پاورپوینت ها قسمت "اطلاعات بیشتر" را ملاحظه نمائید.