عملکرد پی ها درهنگام زلزله

لیست مطالب قرارگرفته درداخل این پاورپوینت:

• اطلاعات لازم درصورت وجودگسل درساختگاه پروژه
• عوامل موثر در خرابی پی ها در هنگام زلزله
• چگونگی خسارتها در پی های منفرد در هنگام زلزله
• توان باربری خاک
• عملکرد پی ها در هنگام زلزله
• محاسبه سختی پی
• مدول برشی خاک
• سه روش محاسبه سختی پی
• نکات کلی

نمونه ای ازمطالب قرارگرفته درداخل این پاورپوینت:

غالبا پی ها در ساختگاههایی که پتانسیل جابجایی زمین در اثر گسلش، زمین لغزش یا روانگرایی وجود ندارد، عملکرد خوبی دارند.

گسلها در مواقعی که نیروهای وارد شده بر سنگهای سازنده پوسته زمین بیش از حد تحمل آنها باشد، بوجود می آیند. در صورت وجود گسل در ساختگاه مورد مطالعه، اطلاعات زیر ضروری است:

• درجه فعالیت گسل بر اساس سن آخرین حرکت گسل
• نوع گسل بصورت امتداد لغز، عادی، معکوس
• جهت حرکت گسل در ارتباط با هندسه و موقعیت ساختمان
• اندازه جابجایی های قائم و افقی بر مبنای سطح خطر انتخابی برای زلزله
• طول و عرض منطقه خردشده گسلی

عوامل موثر در خرابی پی ها در هنگام زلزله:

بررسی ها بر اساس شواهد گسیختگی ها در حین زلزله نشان می دهد که عوامل زیر بصورت جداگانه و یا توام می تواند باعث خرابی پی ها گردد:

• مشکلات مربوط به مقاومت برشی: ناشی از اضافه برآورد مقاومت برشی، کاهش مقاومت برشی بر اثر وقوع روانگرایی و کاهش مقاومت رسهای حساس بر اثر وقوع زلزله می باشد.
• بارهای سازه ای اضافی و شرایط اعمال تنش بیشتر حاصل از بارهای زلزله: بدین صورت که با اعمال بار جانبی حاصل از زلزله و تحمیل کشش و فشار بر پی، بارها و تنشهایی بیشتر بر پی اعمال می گردد که خود آنها می تواند باعث مشکلات توان باربری گردد.

• تغییرات در وضعیت سایت: بر اثر وقوع زلزله ممکن است سطح آب زیرزمینی و فشار آب منفذی تغییر کرده و جابجاییهای سطحی رخ دهد.

توان باربری خاک:

با در نظر گرفتن بارهای زلزله در طراحی به روش تنشهای مجاز، افزایش 33 درصد مقاومت مصالح و یآ توان باربری مجاز خاک توصیه می شود. رعایت این دستورالعمل در موارد زیر صادق است:

• بستر متشکل از توده سنگها باشد که پس از وقوع زلزله سالم و دست نخورده باقی بماند.
• بستر از خاکهای متراکم یا خیلی متراکم تشکیل شده باشد.
• بستر از خاکهای پیش تحکیم یافته رس و یا خاکهای رس از نوع سفت تا سخت باشد
• مدلسازی رفتار غیر خطی خاک با در نظرگرفتن یک رفتار الاستوپلاستیک معادل در تحلیل صورت می پذیرد. برای ملحوظ داشتن اثر عدم اطمینان در تعیین مقدار پارامترهای معرف رفتار خاک در تحلیل و نیز تغییر مقادیر این پارامترها در حین وقوع زلزله، لازم است کرانه های بالا و پایینی برای سختی و مقاومت پی در نظر گرفته شود.
• پی های ساختمان باید حتی المقدور بر روی یک سطح افقی ساخته شود و در مواردی که به علت شیب زمین و یا علل دیگر احداث همه آنها در یک تراز میسر نمی باشد، باید هر قسمت از آنها بر روی یک سطح افقی قرار داده شود.

نکات کلی:

• در بیشتر حالات، انتخاب سیستم پی برای سازه ای که تحت بارگذاری زلزله واقع می شود با حالتی که فقط تحت بارگذاری استاتیکی است، تفاوتی ندارد زیرا نیروهای ناشی از زلزله، در نهایت تبدیل به نیروهای افقی و قائم و نیز گشتاور در تراز پی می گردند.
• برای نیروهای رو به بالای بزرگ ممکن است استفاده شمعها ضروری باشد.
• خطر روانگرایی که عموما برای نهشته های سطحی سست مطرح است، در صورت وقوع، سرویس دهی پی را با مشکل مواجه می کند.
• پی های منفرد تحت نیروهایی بیشتر از نیروهای مربوط به بارهای قائم قرار می گیرند که با توجه به هندسه محدود و عمق سطحی مربوط به استقرار آنها احتمالا پاسخگوی بارهای وارده ناشی از زلزله در پاره ای موارد نخواهد بود. بنابراین استفاده از پی های مرکب اعم از دو ستونی، پی های نواری و پی های شبکه ای و در نهایت پی های گسترده تا حدود زیادی معضلات استفاده از پی های منفرد را در برابر نیروهای حاصل از زلزله، تخفیف می دهد.

از آنجا که نامنظمی و بی قاعدگی در طراحی روسازه باید به حداقل رسانده شود، از جنبه های نامنظمی و بی قاعدگی در پی نیز باید اجتناب گردد.