سیستم روشنایی آنیدولیک

همواره تلاش در جهت ایجاد نوری مشابه نور طبیعی وجود داشته و دارد . یکی از راهکارها ، انتقال نور طبیعی به داخل فضاست تا از نظر فیزیکی و ذهنی انسان تامین شود . یکی از روش های انتقال نور خورشید به داخل فضاهای غیر نورگیر ، استفاده از سیستم روشنایی آنیدولیک هست ، که با استفاده از آن می توان از روشنایی طبیعی در داخل این فضاها بهره برد . در این نوشته با این سیستم آشنا می شویم .

-متمرکز کننده های نور آنیدولیک (Anidolic ) بر اساس اصول لنزهای غیر تصویر برداری طراحی می شوند.

– این سیستم در بالای پنجره ترکیب شده تا بیشترین جریان نوری بیرون ساختمان را جمع کند و با کمترین تعداد بازتاب آن را در داخل پخش کند و نور شدید نزدیک پنجره را کاهش داده و عملکرد روشنایی در انتهای اتاق را افزایش دهد .

-متمرکز کننده های نور آنیدولیک از لنزهایی با منحنی های شناخته شده چون سهمی ، هذلولی ، دایره ای ، صاف یا منحنی های مناسب دیگر با توجه به موقعیت استفاده می کند .

– افزایش تعداد بازتاب ها و عبورها به موجب دست یابی به درجات بیشتر آزادی در طراحی ، باعث کاهش نور نیز می شود که فیلم های انعکاسی جدید این مشکل را نیز برطرف کرده است .

-نورپردازی آنیدولیک از آینه‌ها، لنزها و راهنماهای غیرتصویری استفاده می‌کند تا نور خورشید بیرونی را جذب کند و آن را عمیقاً به اتاق‌ها هدایت کند، در حالی که برای جلوگیری از تابش نور، پرتوها را پراکنده می‌کند. واکنش چشم انسان به نور غیر خطی است، بنابراین توزیع یکنواخت تر همان مقدار نور باعث می شود اتاق روشن تر به نظر برسد.

-این متمرکز کننده ها می توانند دو بعدی یا سه بعدی باشند و به لوله های نوری نیز متصل شوند و نور را نهایتا در انتهای اتاق از طریق یک بازتابنده ی هذلولی در فضا پخش کنند.

– از مزایای این سیستم این است که به تعمیرات و کنترل خاصی نیاز ندارد.

– البته با توجه به عرض جغرافیایی صرفه اقتصادی سیستم ها باید بررسی شود .