یکی از روش های پایدارسازی گودهای عمیق استفاده از دیوار برلنی می باشد . در این مطلب با این دیوارها بیشتر آشنا می شویم :
-دیوار برلنی از ترکیب شمعهای فولادی (پروفیل) یا بتنی به همراه رویه بتنی (شات) میباشد. شمعها به منظور تأمین گیرداری لازم برای پروفیلها بوده و طول آن به میزان 25 تا 35 درصد از عمق کل گود پائینتر از رقوم کف گود در نظر گرفته میشود.
-شمع های فولادی با انتهای گیردار بوجود می آید و برای جلوگیری از ریزش خاک بین پروفیلهای فولادی، رویههای بتنی پیش ساخته و یا در جا در محل قرار داده میشوند.
-در مورد اجرای رویه های بتنی درجا مراحل کار بدین صورت است که پس از انجام خاکبرداری، شبکه آرماتور بین پروفیل ها قرار داده شده و بعد از قالب بندی، بتن ریزی صورت میگیرد.
-از مهمترین مزایای دیوار برلنی کنترل مناسب تغییر شکل هاست. بررسی تغییر شکلها به کمک نرم افزار Plaxis صورت میگیرد. محاسبات سازهای دیوار برلنی بر اساس نتایج آنالیزهای تنش- تغییر شکل انجام میگیرد.
-معمولاً در گودهایی که درخاکهای زهکش پذیر و در زیر تراز آب زیرزمینی اجرا می شوند فضایی در حدود 2/5 سانتی متر در بین تخته ها جهت اجازه به عمل زهکشی در نظر گرفته می شود، نظر به اینکه نشت آب از این فضای تعبیه شده دربین تخته ها میتواند باعث خروج مصالح ریزتر و ایجاد حفراتی در خاک پشت دیوار گردد (که نتیجه این پدیده ایجاد افت و نشست درخاک مجاور دیوار خواهد بود)، در بسیاری از موارد نیز حفاری تا عمق مورد نظر انجام گرفته و جهت زهکشی آب از ترکیب لوله پولیکا و ژیوکامپوزیت پوشیده می شود که بازشدگی های بوجود آمده توسط الیاف گیاهی یا مصنوعی و یا فیلترهای ژئوسنتتیک پوشیده شود.
-شرایط مناسب برای اجرای سیستم دیوار برلنی در رس هایی که حداقل کمی پیش تحکیم یافته هستند برقرار است. همچنین در تمام خاکهای واقع در بالای تراز سفره آب زیرزمینی در صورتی که خاک کمی چسبندگی داشته باشد و یا در خاکهای همگن زهکش پذیر که عمل خشک سازی مناسب در آنها اجرا می شود، این سیستم را می توان اجرا کرد.
-دلیل مناسب بودن سیستم دیوار برلنی در این نوع خاک ها را می توان به این صورت بیان کرد که با توجه به اینکه در طول عملیات گودبرداری تا قرار دادن الوارهای چوبی در بین پایه ها و یا پوشش بتنی (شات) بخشی از دیوار گود بدون محافظ باقی می ماند به روشنی پیداست که نتیجه اجرای سیستم دیوار برلنی در رس های نرم و ماسه های سست، وقوع تغییر شکلهای قابل توجه در خاک مجاور گود و ریزش خاک در دیوارها خواهد بود.
-برای گودبرداری هایی که در خاک های دانه ای تمیز و در زیر تراز سفره آب زیرزمینی انجام می گیرند اگر نشت آب از دیواره ها اجتناب ناپذیر باشد اجرای عملیات خشک سازی لازم و ضروری است. نوع روش خشک سازی مورد استفاده در محل متأثر از ارتفاع آب زیرزمینی در بالای بستر گود است. از معمولترین روش های خشکسازی مورد استفاده در عمل می توان به چاهکها و ترانشه های پمپاژ، چاهای زهکش و… اشاره کرد.
? مزایای دیوار برلنی:
➕ضریب اطمینان بالا برای گودبرداری های عمیق
➕کنترل بهتر تغییر مکان ها به دلیل صلبیت بیشتر دیواره
➕کنترل کیفی بهتر به دلیل کشش انکرها
? معایب دیوار برلنی:
➖هزینه بالا
➖سرعت پایین تر به دلیل تأخیر مهارسازی نسبت به چاه کنی و سولجرگذاری
نیاز به فضای زیاد در هنگام جا گزاری سولجرها
مطالب مشابه :
پاورپوینت گودبرداری و اجرای سازه به روش بالا به پایین