تعاریف شهرسازی همراه با بیان ضوابط رمپ ، پله ، پارکینگ و مشاعات

در این نوشته تعدادی از تعاریف شهرسازی در ساخت و ساز شهری همراه با بیان نکاتی پیرامون ” محل استقرار ساختمان در زمین ” و رمپ ، پله و پارکینگ بیان شده است که بسیار مناسب برای مهندسین ناظر و به خصوص مهندسین ناظر معماری می باشد .

• برخی تعاریف شهرسازی در ساخت و ساز شهری :

خیابان: گذرگاهی که عرض آن ها بیش از 12 متر باشد.

کوچه: گذرهایی که عرض آنها کمتر از 12 متر باشد.

کوچه اتومبیل رو: گذرهایی که عرض آنها 6 متر یا بیشتر باشد.

اراضی بایر: زمین هایی که سابقه عمران و احیا داشته ولی به تدریج به حالت موات برگشته است.

اراضی دایر: زمین هایی که آن را احیا و آباد کرده اند و در حال حاضر دایر و در حال بهره برداری مالک است.

اراضی موات: زمین هایی که سابقه عمران و احیا نداشته باشد.

بر: حدی از قطعه زمین (ملک) که مشرف به گذر باشد.

بر اصلاحی: حدی از قطعه زمین (ملک) که مشرف به گذر بوده دارای عرض اصلاحی و مستلزم عقب نشینی باشد.

کف: تراز سطح مبنای ارتفاع ساختمان نسبت به متوسط تراز تمام شده و پیاده روی گذرهای محیطی قطعه زمین یا ملک.

پیلوت: محلی که برای پارکینگ یا فضای بازی کودکان در طبقه همکف احداث میشود.

زیر زمین: هر طبقه که حداکثر ارتاع سقف آن از کف متوسط گذر 90سانتی متر باشدیا اینکه نصف ارتفاع آن پایین تر از سطح خیابان یا معبر مجاور باشد.

بالکن: پیش آمدگی ساختمان در طبقات که حداقل از یک طرف به فضای باز محدود شده باشد.

پخ: قاعده مثلث متساوی الساقینی که ساق های آن منتهی الیه دو ضلع از دو گذر متقاطع در محل تقاطع باشد و طول این قاعده توسط شهرداری مشخص شده یا بشود.

سطح اشغال: سطحی از قطعه زمین که بوسیله ساختمان اشغال شده باشد.

تراکم ساختمانی: نسبت سطح زیر بنای ساختمان (سطح ناخالص طبقات) هر پلاک تقسیم بر کل مساحت زمین همان پلاک.

• محل استقرار ساختمان در زمین :

• رمپ :

رمپ عبارت است از سطح شیبداری که دو اختلاف سطح را به یکدیگر مرتبط می سازد.

• پله :

• حداقل ابعاد و سطح الزامی فضاها :

• حداقل ارتفاع الزامی فضاها :
  

• کلیات پارکینگ :
  

• مشاعات در ساختمانهای مسکونی، اداری و تجاری :