وقتی شما هنگام بتن ریزی از ویبره استفاده نکنید ، طبیعتا صدای مزاحم تولید نمی کنید . اما چطور میشود که از ویبره استفاده نکرد و بتن مرغوبی داشت ؟ چاره کار استفاده از بتنی است به نام بتن خود تراکم !
مهمترین توسعه انقلابی در ساخت و اجرای بتن در چند دهه اخیر،استفاده از بتن های خودتراکم(خود تراز) می باشد.
امروزه کاربرد این نوع بتن یکی از مشکلات عمده اجرای کارهای بتنی درمحیط های شهری را حل میکند که عبارت از آلودگی صوتی ناشی از کاربرد ویبراتور برای لرزاندن و جادادن بتن است.
امروزه در برخی از کشورها به منظور برجسته کردن این مشخصه بتن خود تراکم، به آن نام ” بتن بی صدا ” داده اند.
استفاده از بتن خود تراکم از اواخر دهه 80 میلادی در کشور ژاپن آغاز شد و سپس در کشورهای دیگر گسترش یافت. امروزه در کشورهای پیشرفته بتن خود تراکم در زمره بتن های متداول و رایج محسوب می شود. وجود هوای تصادفی ناشی از عدم تراکم کافی موجب ضعف مشخصات مکانیکی بتن می شود به طوری که هر یک درصد هوا تقریباً پنج درصد افت مقاومت فشاری را به همراه دارد.
بتن خود تراکم بتنی است که تحت وزن خود جاری شده و بدون نیاز به هر نوع لرزاندنی به طور کامل قالب ها را پر کرده (حتی با وجود میلگردهای متراکم) و حالت همگن بودن خود را حفظ نماید.
- بتن خود تراکم تازه باید خواص زیر را داشته باشد :
الف- توانائی پر کنندگی : جاری شدن بتن خود تراکم در تمام فضاهای قالب ها تحت وزن خود.
ب- توانایی عبور : امکان عبور از فواصل تنگ میلگردها و قالب ها تحت وزن خود.
ج- مقاوم در مقابل جدا شدگی : بتن خود تراکم ضمن دارا بودن خواص (الف) و (ب) باید شکل و ترکیب یکنواخت خود را در جریان حمل و بتن ریزی حفظ نماید.
-طبق تعریف انجمن بتن ایالات متحده بتن خودتراکم «بتنی با کارایی زیاد و عدم جداشدگی است که میتواند در محل مورد نظر ریخته شده، فضای قالب را پر کند و اطراف آرماتورها را بدون نیاز به تراکم مکانیکی فرا بگیرد».
بطور کلی بتن خودتراکم با مصالح بتن معمولی ساخته میشود و در برخی موارد برای ساخت آن علاوه بر مقادیر نسبتاً زیاد فوق روانکننده، از افزودنی لزجت دهنده نیز استفاده میشود.
- کسب اطلاعات بیشتر در لینک های زیر :
پاورپوینت همه چیز در مورد بتن خود تراکم