مراحل مختلف اجرای پی ساختمان

لیست مطالب داخل این پاورپوینت:

-مراحل اولیه:

• تخریب ساختمان های قدیمی برای آماده سازی کارگاه
• نقاط نشانه ومبدا
• تسطیح محوطه
• ساختمانهای موقت
• گودبرداری ترانشه
• خاکریزی داخل ترانشه
• درنظر گرفتن نشست زمین درطراحی قبل از اقدام به پی سازی ساختمان

-تعریف چند اصطلاح:

• سطح ایستایی
• تاب زمین
• تاب مجار زمین
• وزن مخصوص ظاهری
• بار وارده

-طبقه بندی زمین :

• خاک دستی
• زمینهای ماسه ای
• زمین های دجی
• زمین های رسی
• زمین های سنگی
• زمین های مخلوط
• زمین های بی فایده

-لغزش زمین

-تعریف پی

-مراحل پی سازی

1-آزمایش زمین ازلحاظ مقاومت:

• امتحان مقاومت زمین
• گمانه زنی
• تعیین تاب مجاز زمین

2-پی کنی:

• شفته ریزی
• ترازکردن باشلنگ تراز
• ترازکردن بادوربین نقشه برداری نیو
• پی کنی در زمین های سست
• چاه کنی
• گول
• نحوه عملیات گودبرداری
• گود برداری را تا چه عمقی ادامه دهیم ؟
• دیوار های مانع

3-پی سازی:

• پی سازی با سنگ
• نمونه اجرای یک مدرسه با پی سنگی
• تصاویری ازگودبرداری غیراصولی درمجاورت یک ساختمان قدیمی باپی سنگی
• پی سازی بابتن

-بتن و بتن آرمه:

• مصالح مورداستفاده دربتن
• سیمان
• شن وماسه
• ویژگیهای شن وماسه مصرفی
• حداکثر لای و ذرات ریز در ماسه
• آب
• حداکثر مقدار مواد خارجی موجود در آب

-پی سازی و پی کنی با هم

-انواع پی:

• پی های کم عمق موسوم به پی های سطحی (پی های منفرد-پی های دوستونی – پی نواری- پی شبکه ای – پی گسترده –پی های پوسته ای )
• پی های نیمه عمیق
• پی های عمیق
• پی های ویژه

نمونه ای ازمطالب قرارگرفته درداخل این پاورپوینت:

 

قبل از اقدام به پی سازی ساختمان بایداطمینان حاصل گردد که در طرح و محاسبات نکات زیر رعایت شده باشد :

الف – نشست زمین بر اثر تغییر سطح ایستایی

ب – نشست زمین ناشی از حرکت ولغزش کلی در زمینهای ناپایدار

پ – نشست ناشی از ناپایداری زمین بر اثر گود برداری خاکهای مجاور و حفر چاه .

ت – نشست ناشی از ارتعاشات احتمالی که از تاسیسات خود ساختمان با ابنیه مجاور آن ممکن است ایجاد شود

 

---

طبقه بندی زمین چند نوع است :

• زمین هایی که با خاک ریزی دستی پر شده است :

این نوع زمین ها که عمق بیشتری دارند و با خاکهای دستی محل گودال ها را پر کرده اند اگر سالهای متمادی هم بگذرد باز نمی توان جای زمین طبیعی را بگیرد و این نوع زمین برای ساختمان مناسب نیست و باید پی کنی در آنها به طریقی انجام گیرد که پی ها به زمین طبیعی یا زمین سفت برسد .

• زمینهای ماسه ای :

زمینهای ماسه ای بیشتر در کنار دریا وجود دارد . اگر زمین از ماسه خشک تشکیل شده باشد ، تا یک طبقه ساختمان را تحمل می کند و 1.5 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع می توان فشار وارد آورد . ولی در صورتی که ماسه آبدار باشد قابل ساختمان نیست ، چون ماسه آبدار حالت لغزندگی دارد و قادر نیست که بار وارده را تحمل کند بنابراین ماسه از زیر پی می لغزد و جای خالی خود را به پی می دهد و پایه را خراب می کند .

• زمینهای دجی :  

زمین دجی زمینی است که از شنهای درشت و ریز و خاک به هم فشرده تشکیل شده است و به رنگهای مختلف دیده می شود :دج زرد ، دج سیاه ، دج سرخ ، این نوع زمین ها برای ساختمان مرغوب و مناسب است .

 و….

---

• ترازکردن باشلنگ تراز:

در ساختمان ها که معمولاً در گود یا پی کنی عمل تراز کردن انجام میگیرد محل کار در پی که پیچ و خم زیادی دارد و تراز کردن با شمشه و تراز مشکل می باشد از تراز شلنگی استفاده می کنند . بدین ترتیب یک شلنگ چندین متری را پر از آب می کنند به طوری که هیچ گونه حباب هوایی در آن نباشد و آن را در پی محل هایی که باید تراز گردد به گردش در می آورند و نقاط معین شده را با هم تراز می کنند .

آب چون در لوله هایی که به هم ارتباط دارند در یک سطح می ماند بنابراین چون شلنگ پر از آب می باشد در هر کجا که شلنگ را به حرکت در آورند آب دو لوله استوانه ای در یک سطح می باشد بنابراین دو نقطه مزبور با هم تراز می باشند بشرط آنکه مواظبت کنیم که شلنگ در وسط بهم گره خوردگی یا پیچش پیدا نکرده باشد تا باعث قطع ارتباط سیال شود که دیگر نمی توان در تراز بودن آنها مطمئن بود .

• ترازکردن بادوربین نقشه برداری نیو:

تراز کردن گاهی بوسیله دوربین نقشه بر داری (نیو) انجام می گیرد. یعنی محلی را در ساختمان تعیین نموده دوربین را در محل تعیین شده نصب می کنند و با میر ( تخته های اندازه گیری ارتفاع در نقشه برداری ) یا ژالون ( چوب های نیزه ای یا آهنی که هر 50 سانتیمتر آنرا به رنگهای سفید و قرمز رنگ کرده اند که از پشت دوربین بخوبی دیده بشود ) اندازه گرفته و تراز یابی می کنند .

تراز کردن با دوربین بهترین نوع تراز یابی می باشد .

 

---

-حال ممکن است این سوال پیش آید که گود برداری را تا چه عمقی ادامه دهیم ؟

-پاسخ این سوال را به این صورت میدهم که ظاهرا حداکثر عمق مورد نیاز برای گود برداری تا روی پی می باشد بعلاوه چند سانتیمتر بیشتر برای فرش کف و عبور لوله ها ( در حدود 20 سانتیمتر که 6 سانتیمتر برای فرش کف و 14 سانتیمتر برای عبور لوله ها می باشد ) .

در این صورت لازم است که:

محل پی های نقطه ای یا پی های نواری و شناژ ها را با دست خاک برداری نمود .

 

-ولی بهتر است که گود برداری را تا زیر سطح پی ها ادامه بدهیم زیرا :

در این صورت برای قالب بندی پی ها آزادی عمل بیشتری داریم . در نتیجه پی های ما تمیزتر و درست تر خواهد بود و همچنین می توانیم خاک حاصل از چاه کنی و همچنین نخاله های ساختمانی را در فضای ایجاد شده بین پی ها بریزیم که این مطلب از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه می باشد زیرا که معمولا در موقع گود برداری کار با ماشین صورت میگیرد که برای خارج نمودن نخاله ها و خاک حاصل از چاه فاضل آب از محیط کارگاه لازم است که از وسایل دستی استفاده نماییم که این امر مستلزم هزینه بیشتری نسبت به کار با ماشین میباشد .

 

---

ج -آب :

– آب مصرفی بتن باید تمیز و عاری از روغن و اسید و قلیائی ها واملاح و مواد قندی و آلی و یا مواد دیگر یکه برای بتن وفولاد زیانبخش است ، باشد .

-منبع تامین آب باید به تائید دستگاه نظارت برسد .

– آب مورد مصرف باید در مخازنی نگهداری شوند که از آلودگی با مواد مضر محافظت گردد .

-در حالتی که کیفیت آب مصرفی مورد تردید باشد در صورتی می توان از آن استفاده نمود که تاب فشاری بتن نمونه ساخته شده با این آب حداقل 90 درصد تاب فشاری بتن نمونه ساخته شده با آب مقطر باشد . بطور کلی مصرف آبهای آشامیدنی تصفیه شده برای ساختن بتن بلامانع است .

حداکثر مقدار مواد خارجی موجود در آب بشرح زیر است :

الف – حداکثر مواد اسیدی موجود در آب باید به اندازه ای باشد که 10 میلیمتر مکعب سود سوز آور سی نرمال بتواند یک سانتیمتر مکعب آب را خنثی کند .

ب –   حداکثر مواد قلیایی موجود در آبباید به اندازه ای باشد که 50 میلیمتر مکعب اسدی کلریدریک دسی نرمال بتواند یک سانتیمتر مکعب آب را خنثی کند .

پ – درصد مواد موجود در آب نباید از مقادیر زیر تجاوز کند :

مواد آلی – دو دهم در هزار

مواد معدنی – سه در هزار

مواد قلیائی – یک درهزار

سولفاتها – نیم در هزا ر

 

---

انواع پی های سطحی:

پی های منفرد:

شالوده ای که حامل بار تنها یک ستون باشد شالوده منفرد گفته می شود. این پی ها معمولا متشکل از یک دال مربعی یا دایره ای بوده و خود می تواند شامل انواع بتنی غیر مسلح، بتن مسلح معمولی و غیره باشد.

پی های دو ستونی:

اگر دو ستون بهم نزدیک باشند (به نحوی که فاصله پی های منفرد آنها کمتر از نصف فاصله دو ستون گردد)، اقتصادی و مناسب است که از پی دو ستونی استفاده گردد. کاربرد اصلی این نوع پی در مواردیست که نمی توان یک ستون را بطور مرکزی بر روی پی منفرد قرار داد مانند پی ستونهای کناری ( در نوار مرزی ساختمان در زمینهای محدود)

پی دو ستونی می تواند بصورت مستطیلی و یا ذوزنقه ای باشد. این پی ها به نحوی طرح می گردند که مرکز هندسی آنها بر نقطه اثر برآیند بارهای وارده منطبق باشد. راه دیگر مقابله با خروج از مرکزیت ستون کناری اتصال آن توسط یک تیر قوی به پی داخلی مجاور می باشد که چنین پی را پی باسکولی می گویند. اینکار ممکن است برای جلوگیری از نشست نامساوی ستونها مورد توجه قرار گیرد.

پی نواری:

با اتصال پی های ستونهای یک ردیف و یا برای پی زیر یک دیوار باربر، پی نواری ایجاد می گردد که نسبت طول به عرض آن بسیار زیاد است. معمولا پی هایی که در آنها نسبت طول به عرض آنها بزرگتر از 4 تا 5 باشد، به عنوان پی نواری در نظر گرفته می شوند.

پی شبکه ای:

به لحاظ اقتصادی (کاهش هزینه قالب بندی) گاهی مقرون به صرفه است که پی های یک ردیف در هم ادغام و پی بصورت نواری اجرا گردد. چنانچه این نوارها در هر دو امتداد عمود بر هم قرار گیرند، پی شبکه ای ایجاد می گردد. عملکرد این پی ها مرکب بوده و متفاوت از عملکرد پی های منفردی است که توسط کلاف به یکدیگر متصل می شوند. کلافها کلا نقشی در جلوگیری از نشست پی های منفرد ندارند چرا که قادر به تحمل برش و لنگر نمی باشند و تنها صلبیت جانبی سازه را افزایش می دهند.

پی گسترده:

اگر زمین زیر پی آنقدر سست باشد و بار وارده از طرف سازه آنقدر زیاد باشد که سطح پوشیده شده توسط پی های منفرد بیش از نصف سطح زیربنا گردد، در اینصورت اقتصادی است که از پی گسترده استفاده شود. پی گسترده شامل یک دال یکپارچه است که کلیه بارهای سازه ناشی از ستونها و دیوارها را تحمل می کند. این نوع پی موجب توزیع نسبتا یکنواخت تنش و جلوگیری از تمرکز آن در زیر بارهای سنگین و موضعی می گردد، لذا در کاهش نشست نامساوی بسیار موثر است.

پی های پوسته ای:

این نوع پی ها بار را بواسطه شکل و نه به سبب جرم و حجم خود به زمین منتقل می کنند و معمولا به عنوان پی برجهای خیلی بلند یا برجهای خنک کننده بکار می روند.