برنامه ریزی تخریب و اقدامات پیشگیرانه

• ارزیابی عمومی ساختمان- قبل از تخریب :

-مواد و مصالح ساخت -کاربری موجود و در صورت امکان کاربری های پیشین ساختمان -وجود فاضلاب، مواد خطرناک، مواد ناشی از مواد شیمیایی سمی، مواد قابل اشتعال و انفجاری و رادیواکتیو و ... و وجود احتمالی موادی که می توانند آلودگی هوا و خاک را داشته باشند . -نواحی بالقوه خطرناک مانند جانمایی های نامتعارف، وجود فضاهای خالی محصور، و نورگیر های فاقد تهویه که ممکن است گازهای مضر را در بخش تحتانی خود حبس کرده باشند. -املاک مجاور و وضعیت کارگاه، مانند وجود شیب و دیوار حائل، خاک محافظت شده توسط دیوار، سازه های غیر قانونی و.... -وضعیت زهکشی و مشکلات محتمل در خصوص آلودگی آب، سیل و فرسایش خاک  

• ارزیابی مواد خطرناک- قبل از تخریب :

-به جز در مواردی که ارزیابی ساختمان بیان می کند که هیچ گونه ماده خطرناکی در ساختمان فعلی موجود نمی باشد، شخص صلاحیت دار می بایست نسبت به نمونه گیری و آزمایش مناسب جهت مواد خطرناک اقدام نماید. -در مواردی که مواد خطرناک مانند مواد حاوی آزبست، یا نفت وجود دارد، می بایست مطابق با الزامات قانونی ارائه شده توسط سازمان حفاظت از محیط زیست، سازمان خدمات آتش نشانی، سازمان کار و سایر ارگان های دولتی زیربط ، مطابق با قوانین موجود دفع شوند . -در مواردی که کارگاه پیش تر جهت نگهداری مواد شیمیایی و یا سایر کالاهای خطرناک مورد استفاده بوده است، باید ارزیابی آلودگی خاک در مرحله پیش یا پس از تخریب انجام شود . -در مواردی که کارگاه پیش تر جهت نگهداری مواد منفجره مورد استفاده بوده است، استفاده از دستورالعمل های خاص به منظور اطمینان از عدم وجود مواد منفجره در محل ضروری می باشد .  

• ارزیابی سازه ای- قبل از تخریب :

-بررسی نقشه ها -مصالح سازه ای مورد استفاده -سیستم سازه ای اصلی که در طراحی استفاده شده -روش ساخت -هر گونه خرابی و درجه ای از زوال در هر کدام از اعضای سازه ای -وضعیت سازه ای سازه های مجاور و شمع بندی آن ها که ممکن است به وسیله عملیات تخریب تحت تأثیر قرار گیرد .  

• ضوابط فنس کشی :

الف- در ساختمان هایی که فاصله بین خط مرزی ساختمان و مرز محوطه آن ها برابر یا بیشتر از ارتفاع ساختمان است (که از این به بعد فاصله آزاد نامیده می شود)، تنها فنس کشی الزامی می باشد  . ب- راهرو سرپوشیده برای ساختمانی که فاصله آزاد آن از ارتفاع ساختمان کمتر است، الزامی می باشد پ- راهرو سرپوشیده و سکوی محافظ در ساختمان هایی که فاصله آزاد کمتر از نصف ارتفاع ساختمان است الزامی می باشد. برای ساختمان های با ارتفاع کمتر از 4 متر، سکوی محافظ الزامی نمی باشد . ت- فنس کشی یا راهرو سرپوشیده باید در طول مرز محوطه مجاور دسترسی عمومی اجرا گردد .  

• الزامات ساخت داربست و سکوی کار :

-تکیه گاه های داربست باید دارای مقاومت کافی برای تحمل بارهای عمودی و جانبی وارد بر داربست باشند. -باید از براکت ها و مهارهای فولادی متصل به ساختمان موجود یا سایر سیستم های تکیه گاهی طراحی شده توسط مهندس سازه دارای پروانه استفاده شود. -بخش های مهاربندی نشده نباید بیش از  2متر از نزدیک ترین مهار بالاتر باشند. -داربست باید قادر به تحمل بار زنده وارده بر سه لایه سکوی کاری به اضافه وزن خود باشد. -زمانی که بر اثر تخریب سازه ساختمان مهارها جدا می شوند، بخش های فاقد ایمنی باید متناظراً برچیده شود  

• اقدامات احتیاطی بعد از تخریب :

-سطح محوطه کارگاه باید صاف و همتراز شده و هر گونه نخاله بیرون برده شود. زهکشی کافی باید فراهم گردد. -در صورتی که عملیات توسعه و بازسازی فوراً آغاز نمی شود، محوطه باید به طور کامل محصور و محفوظ گردیده تا از ورود عمومی جلوگیری گردد. -تکیه گاه های سازه های ساختمان مجاور، عملیات ضدآب کردن و پایداری دیوارهای جداکننده آشکار باید تکمیل گردد. -بازرسی نهایی توسط شخص مجاز و مهندس سازه دارای پروانه نسبت به تکیه گا های سازه های مجاور، پیش از ترک سایت باید انجام شود.

برای دیدن لیست کامل مطالب داخل این پاورپوینت قسمت "اطلاعات بیشتر" را ملاحظه نمائید.

منبع اولیه : فایلی از دکتر مهدی روانشادنیا