بررسی روش تخریب با گوی و جرثقیل

-در این روش تخریب به وسیله‌ی یک توپ (که جنس آن قبلاً از سنگ بود ، اما الان جنس آن از سرب است) صورت می‌گیرد.  این توپ به وسیله‌ی کابل به جرثقیل متصل است و با هدایت توپ توسط اپراتور جرثقیل و ضربه زدن به ساختمان عملیات تخریب را انجام می‌دهد.

- این روش عمدتاً در مواردی که ساختمانی در همسایگی وجود نداشته باشد و یا در ساختمان مورد تخریب از مصالح پرخطر مانند آزبست استفاده شده باشد، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

-این روش تخریب در طول دهه 1950 و 1960 مورد استفاده قرار گرفت. چندین شرکت سازنده ادعا می کنند که توپ ویرانگر را اختراع کرده اند. یکی از اولین کاربردهای مستند در شکستن SS Great Eastern  در 1888-1889 توسط هنری باث و شرکت در راک فری در رودخانه مرسی بود. در سال 1993، توپ ویرانگر به عنوان "یکی از رایج ترین اشکال تخریب درشت در مقیاس بزرگ" توصیف شد.

-این روش تخریب برای محیط های شهری زیاد مناسب نیست ، به علت تولید زیاد سر و صدا ، ارتعاش و گردوخاک

-این روش برای تخریب ساختمان های مخروبه، سیلوها و سایر تأسیسات صنعتی مناسب می باشد.

-حرکت موجی گوی ، منجر به ایجاد تخریب های قابل توجه می گردد. گوی سنگین است ، بنابراین می تواند ضربات خوبی را ایجاد نماید ولی از طرف دیگر سنگین بودن گوی سبب غیر قابل کنترل کردن آن می گردد .

-این نوع تخریب به ‌طور معمول به ‌تنهایی قادر به تخریب کلی سازه نمی ‌باشد. به طوری که در این روش علی رغم تخریب قطعات بتنی به ‌صورت کامل، در خصوص قطعات فلزی می‌بایست برش المان‌های مذکور با استفاده از سایر روش‌ها، انجام شود.

-گوی‌ های مورد استفاده در این روش تخریب، به‌ طور معمول از جنس فولاد صنعتی می‌باشد (فولاد مصرفی در این نوع از گوی‌ها، در فشار بسیار بالا و پیش از نقطه ذوب فشرده‌ سازی و ساخته می‌شود) و وزن آن‌ها در حدود 135000 پوند معادل با 6120 کیلوگرم می‌باشد.

• این نوع تخریب به دو روش انجام می‌گردد :

-در روش اول : گوی مذکور بر روی سازه سقوط آزاد می‌کند و با ایجاد نیروی فشاری باعث تخریب اعضای داخل ساختمان علی‌الخصوص اعضای افقی می‌گردد (روش پرتاب عمودی).

-در روش دوم :  گوی با ایجاد چرخش و دوران که در یک خط و در یک امتداد صورت می‌پذیرد، به سمت داخل ساختمان حرکت داده ‌شده و باعث تخریب کلیه المان موجود در مسیر حرکت خود می‌شود (روش نوسان خطی).

-برای تخریب سقف‌ها و دیگر دهانه‌های افقی، توپ معمولاً توسط یک زنجیره فولادی متصل به قلاب بالابر بوم جرثقیل در بالای سازه آویزان می‌شود، کلاچ درام طناب آزاد می‌شود و به توپ اجازه داده می‌شود تا آزادانه روی سازه بیفتد.

-برای تخریب دیوارها، توپ در ارتفاع مورد نظر از بوم جرثقیل آویزان می شود و یک طناب فولادی ثانویه توپ را به سمت کابین جرثقیل می کشد. سپس کلاچ درام طناب جانبی آزاد می شود و توپ به صورت آونگی برای ضربه زدن به سازه حرکت می کند.

-در روش تخریب دورانی با استفاده از گوی، لازم است، یک کابل دیگر، در جهت کنترل حرکت نوسانی و غیرمنتظره گوی، به گوی متصل می‌شود.

-لازم به ذکر است، کلیه کابل‌های مورد استفاده در این روش باید پیش از شروع عملیات تخریب، بررسی شوند، بطوری که تمامی کابل‌ها، کلیه استانداردهای لازم و همچنین مقاومت کافی در برابر بارهای وارده را داشته باشند.جهت حصول اطمینان از وضعیت مناسب جرثقیل، کابل متصل به گوی، قطعات بوم و پیچ های اتصالات باید روزانه دو بار بازرسی گردند .

-گوی تخریب باید توسط وسیله مفصل مانند و ضد چرخش متصل گردد ، تا از پیچ خوردن و درهم رفتگی کابل در حین انجام کار جلوگیری گردد.

-فضای آزاد عملیاتی بین جرثقیل و سازه در حال تخریب باید برابر با %50 ارتفاع سازه باشد. فاصله آزاد بین مرز محوطه ساختمان در حال تخریب نباید کمتر از  %50 ارتفاع ساختمان به اضافه  6 متر برابر حرکت جرثقیل باشد. این ضابطه باید برای همه ی سمت های ساختمان در حال تخریب توسط گوی تخریب رعایت گردد .

-با توجه به ایجاد گرد و غبار بسیار زیاد ناشی از این روش و همچنین آلایندگی زیست ‌محیطی آن، لازم است پیش از تخریب، محدوده تخریب آبپاشی شود. پاشیدن آب باید در حین تخریب نیز ادامه پیدا کند .

-در طول استفاده از گوی تخریب، به جز در مورد اپراتور دستگاه و فرد راهنما، کلیه کارگرها باید خارج از شعاع عملکرد گوی تخریب باشند. هیچ کس نباید در درون ساختمان حضور داشته باشد .

-از معایب این روش می‌توان به موارد زیر اشاره نمود :

• آلایندگی بالای صوتی، زیست‌ محیطی
• محدودیت‌های ارتفاعی
• بازیافت کم مصالح ساختمانی حاصل از تخریب
• دقت پایین در تخریب

برای دیدن لیست کامل مطالب داخل این پاورپوینت قسمت "اطلاعات بیشتر" را ملاحظه نمائید.