طراحی ترافیکی مسیر دوچرخه

-حفظ یکپارچگی و ایمنی مسيرهای دوچرخه سواری در شهرها مستلزم رعایت نكته های فنی طراحی این مسيرها می باشد.از آن جا كه در طراحی مسيرهای دوچرخه حسب مورد، طراح با مسایل مختلفی روبرو است، در این استاندارد به تشریح ضوابط فنی، ترافيكی و سایر ضوابط مرتبط با تسهيلات دوچرخه سواری پرداخته شده است.

-به دليل آسيب پذیر بودن دوچرخه و قرارگيری در معرض مخاطرات گوناگون ،كه از بدون حفاظ بودن این وسيله و همچنين مدل ایستایی آن نشات می گيرد، مسایل مرتبط با ایمنی در این زمينه بسيار پراهميت است كه با رعایت ضوابط گفته شده در این استاندارد، ایمنی دوچرخه سواران در مسيرهای دوچرخه سواری افزوده و از مخاطرات موجود در تردد دوچرخه كاسته می گردد .

-خط دوچرخه: بخشی از سواره که با خط کشی و نصب تابلو به عبور دوچرخه اختصاص یافته باشد.استفاده سایر وسایل نقلیه موتوری از این سطح ممنوع است. bicycle lane

-مسیر دوچرخه: راهی که به عنوان مسیرحرکت دوچرخه ها مشخص و علامت گذاری می شود. bicycle path

-شبکه دوچرخه سواری: مجموعه ای از انواع مسیر های دوچرخه سواری در یک منطقه که تردد ایمن٫پیوسته و راحت دوچرخه سواران را تامین می کند. Bike network

-تسهيلات دوچرخه سواري به مجموعه عناصري اطلاق مي شود كه به منظور برقراري امكان تردد راحت و ایمن  دوچرخهسواران طراحي و اجرا مي شوند. توجه به این عوامل در طراحي مسير دوچرخه مي تواند در افزایش تمایل افراد به استفاده از دوچرخه تاثير مستقيم داشته باشد.

• در طراحی مسيرهای دوچرخه سه نوع مسير به عنوان مسيرهای دوچرخه تعریف شده است:

-مسير درجه 3 : سواره روی مشتركی كه با علایم عمودی ویژه به عنوان مسير دوچرخه استفاده می شود و در استفاده از ان وسایل نقليه موتوری باید اولویت را به دوچرخه ها بدهند.

-مسير درجه 2 (خط ویژه دوچرخه) : قسمتی از سواره رو كه باعلایم افقی و عمودی از سواره رو منفک می گردد و به عبور دوچرخه اختصاص دارد.

-مسير درجه 1 (دوچرخه رو، راه دوچرخه) : راه كاملا مجزا به صورت فيزیكی كه فقط به عبور دوچرخه اختصاص دارد.این راه گاهی در امتداد سواره رو و گاهی درامتدادی مستقل می باشد.

-در بخش نخست این پاورپوینت به ضوابط و معيارهای فنی مسيرهای دوچرخه پرداخته می شود كه عبارتند از :

• -تقسيم بندی مسيرهای دوچرخه سواری؛
• -اندازه های استاندارد فضای حركت دوچرخه سواران؛
• -دوچرخه و خطوط اتوبوس؛
• -شيب طولی؛
• -شيب عرضی؛
• -انتخاب درجه مسير دوچرخه؛
• -روسازی مناسب.

-در این استاندارد پس از تعریف انواع مسيرهای دوچرخه موجود، به مسایلی از قبيل ابعاد و اندازه  دوچرخه و مسيرهای دوچرخه در شهرها، حداكثر شيب طولی مجاز برای دوچرخه، حداقل و حداكثر شيب عرضی و ... پرداخته می شود.

-در گام دوم به بررسی ضوابط ترافيكی این مسيرها مبادرت می گردد. همچنين در این بخش به مواردی چون حداكثر سرعت طرح به تفكيک درجه مسير، اندازه فواصل دید، حداقل شعاع قوس در مسيرهای با راستای مستقل از سواره رو، شيوه ورود دوچرخه به تقاطع و ... پرداخته می شود .

-در گام آخر ضوابط تسهيلات مرتبط با مسيرهای دوچرخه سواری مورد بررسی قرار می گيرد كه این تسهيلات عبارتند از:

• علایم افقی
• علایم عمودی
• ارتفاع نرده های روی پل
• دریچه های فاضلاب

برای دیدن لیست کامل مطالب داخل این پاورپوینت قسمت "اطلاعات بیشتر" را ملاحظه نمائید.