تراورس

-ریل بند یا تراورس به انگلیسی sleeper   (Railroad tie)

-واژه ریل‌بند از مصوبات فرهنگستان زبان ایران است.

-به تکیه‌گاه بتونی یا چوبی یا فولادی می‌گویند که ریلها روی آن بسته می‌شود.

- در گذشته، ریل بندهای فولادی بیشترین مورد استفاده را در راه آهن داشته‌اند. به دلیل هزینه زیاد تولید و عمر مفید کمتر این نوع از ریل بندها امروزه کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

- ریل بندهای چوبی از لحاظ نرمی و سهولت تردد قطارها، مزیت بسیاری بر انواع دیگر دارند؛ ولی این گونه ریل بند هزینه‌های تولید زیادی داشته و بیشتر در کشورهایی استفاده می‌شوند که تولید چوب مناسب ارزان‌تر است.

- بزرگ‌ترین کارخانه تولید و اشباع ریل بند (با مواد نفتی)ایران در شیرگاه سوادکوه قرار دارد. امروزه در ایران بیشینه راه آهنهای بیرون از ایستگاه‌ها به‌وسیله ریل بندهای بتونی ایجاد می‌شوند.

ویژگیهای تراورس :

1 – تراورسها باید دارای  طول کافی بوده تا بتوانند در پایداری خطها موثر باشند.

2 – مانع جابجایی طولی یا عرضی خط شوند.

3 – در برابر محیط مقاومت کافی داشته باشند.

4 – مانعی برای کوبیدن بالاست نباشند.

5 - ضخامت تراورس باید طوری باشد که ضمن آنکه حالت ارتجاعی اش را از دست نمی دهد، پایداری لازم را داشته باشد.

6 – سطح قاعده تراورس باید نسبت به حالتی که از صفحه زیر ریل استفاده می کنیم، بیشتر باشد تا فشار وارده بر واحد سطح بالاست از حد مجاز تجاوز نکند. (میزان سطح قاعده تراورس به طول و عرض تراورس بستگی دارد).

انواع تراورس :

• چوبی
•  بتنی
•  بتنی پیش تنیده
•  بتنی مسلح یکپارچه (تک بلوکی)
•  بتن مسلح (دو بلوکی)
•  چدنی
•  فلزی
• ترکیبی
• نردبانی
• فلزی یونیپ

برای دیدن لیست کامل مطالب داخل این پاورپوینت قسمت "اطلاعات بیشتر"را ملاحظه بفرمائید.