شهر سبز – معماری سبز

لیست کامل مطالب داخل این پاورپوینت :

• جمعیت و شهر نشینی ..
• مبانی محیط زیست و توسعه شهری پایدار
• معماری بر طبیعت
• معماری با طبیعت
• تعریف شهر سبز
• اهداف شهر سبز
• اصول برنامه ریزی و طراحی شهر سبز
• نخستین شهر با انرژی های تجدیدپذیر ، شهر مصدر
• آشنایی با اصول معماری سبز در شهر سبز
• ابعاد و زوایای رویکرد شهر سبز
• تفاوت معماری پایدار و معماری سبز
• دلایل شکل گیری معماری سبز
• معماری سبز
• معماری سبز چیست ..؟
• دیاگرام تهویه زمستانی و تابستانی
• اهداف کلی معماری سبز
• کلیات در معماری سبز
• موضوعات مطرح در معماری سبز
• دستور العمل اجرائی معماری سبز
• مصالح سبز
• شعارهای معماری سبز
• معیارهای سنجش ساختمان‌های سبز
• سایت پایدار
• طراحی خانه سبز
• رعایت اصول زیر سبب ایجاد توازن و پدید آمدن معماری سبز خواهد شد :
• اصل اول : حفاظت از انرژی
• اصل دوم : کار با اقلیم
• استفاده رومی ها از منابع خورشیدی
• اصل سوم : کاهش استفاده از منابع جدید
• اصل چهارم : احترام به کاربران
• اصل پنجم : احترام به سایت
• اصل ششم : کل گرایی
• اصل هفتم : حفظ راحتی و آسایش
• اصل هشتم : استفاده از انرژی های قابل بازیافت
• اصل نهم : استفاده از مصالح بومی
• اصل خاصیت برگشت پذیری به چرخه طبیعت :
• معمارانی که طرح های سبز داشته اند:
• بام سبز
• تاریخچه کاربرد بام های سبز
• مزایای بام های سبز
• معایب بام های سبز
• اجزای تشکیل دهنده بام سبز
• انواع باغ بام
• منابع

نمونه ای از  مطالب قرار گرفته در داخل این پاورپوینت :

• مبانی محیط زیست و توسعه شهری پایدار :

محیط زیست تقریبا همه چیز را در بر می گیرد ؛ هم انسان ، هم طبیعت و هم روابط بین این دو را شامل می شود . در کلیه فعالیت های بشر تاثیر دارد و ضمنا از آنها متاثر می گردد . بنابراین مفهوم محیط زیست تنها دربرگیرنه طبیعت و حیات وحش نیست و از دامنه ای بسیار گسترده تر برخوردار است . به عبارتی هرآنچه ما را احاطه کرده ، بر ما اثر گذارده و می تواند از ما تاثیر بپذیرد تشکیل دهنده محیط زیست ما می باشد .

• تعریف شهر سبز :

بنا به تعریفی که سازمان حفاظت محیط زیست در همایش شهر سبز ارائه داده است ، شهری است که مردم در آن نسبت به محیط زیست خود ( هوا ، آب ، خاک ، گیاهان ، جانوران و انسان ها ) احساس مسئولیت می کنند و در مشارکت با نهاد های مدنی و سازمان های دولتی ، محیطی سالم و آرام و پرنشاط با حداقل استانداردهای زیست محیطی به وجود می آورند.

در این شهر سرانه ی فضای سبز ، آلودگی های دیداری و شنیداری در سطح قابل قبول و سرانه ی تولید زباله کمترین است و بهترین شکل بازیافت مواد به همراه جداسازی آن از مبدا وجود دارد. همچنین مصرف انرژی و مواد در آن بهینه و نزدیک به استانداردهای جهانی است .

• اهداف شهر سبز :

اهدافی که در شهر سبز دنبال می شوند، پایداری اکولوژی را در اولویت مشکلات مربوط به محیط زیست شهری قرار می دهند و به سمت آن نشانه می روند :

• بازنگری در اولویت کاربری اراضی به سوی خلق جوامع فشرده، متنوع و سبز، کاربری های مختلط استفاده مجدد از زمین های قهوه ای، توسعه های درون زا
• بازنگری در اولویت های حمل و نقل جهت توجه به پیاده روی، حمل و نقل عمومی به جای خودروهای شخصی و تاکید بر دسترسی نزدیک
• ترویج بازیافت، فناوری مناسب جدید و حفاظت از منابع و همزمان کاهش آلودگی و پسماندهای خطرناک؛
• بالابردن آگاهی های زیست محیطی مردم درباره ناحیه زیستی
• همکاری با شرکت های تجاری جهت حمایت از فعالیت های اقتصادی با ملاحظات اکولوژیکی

• تفاوت معماری پایدار و معماری سبز :

محور معماری سبز محیط زیست است در حالی‌که معماری، پایدار به انسان و محیط زیست توجه دارد و تنها تمرکزش روی ساخت و ساز نیست .
معاری پایدار فلسفه معماری است که به جنبه‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به‌طور همزمان توجه داشته و در حقیقت با این نوع معماری، طبیعت را به داخل خانه هایمان دعوت می‌کنیم .

• دلایل شکل گیری معماری سبز :

معماری سبز برخاسته از معماری پایدارو توسعه پایدار می باشد که این نیز ناشی از نیازانسان امروز در مقابل پیامدهای سوء جهان صنعتی ومصرفی عصر حاضر است .

• معماری سبز :

در سال های اخیر بیانیه ها و مقالات متعددی در زمینه اصول معماری سبز توسط محققان مختلف در سراسر دنیا به رشته تحریر درآمده است. اغلب این بیانیه ها با اختلاف اندک موضوعاتی را در زمینه تشویق طراحان به حفاظت از انرژی ونیز در نظر گیری ویژگی های محلی مکان و کار با کاربران ساختمان و جوامع اطراف آن تثبیت نموده اند.

معماران انگلیسی، برندا و روبرت ویل در کتاب خویش با عنوان «معماری سبز: طراحی برای آینده ای آگاه از انرژی» یکی از ساده ترین و صریح ترین چارچوب ها را برای معماری سبز مطرح نموده اند . آن ها این اصول را با استفاده از مثال های مختلف از طراحی ساختمان در اروپا انگلستان و امریکا نشان داده اند . ایشان بر فراگیری از معماری بومی تأکید زیادی داشتند، معماری که در تجربه نسل های متمادی ساکن یک منطقه و اقلیم ویژه در آن نهفته است .

معماری سبز به تکنیک هایی در طراحی معماری می پردازد که همسو با نگرش های زیست محیطی بوده و با ایده احترام به طبیعت شکل گرفته است …

• معماری سبز چیست ..؟

معماری سبز، در معماری فرآیندی کهن میباشد و در حقیقت روند تازه یی نیست ؛ برای مثال از هنگامی  که انسان های غار نشین برای اولین بار پی به این مسئله بردند که انتخاب غاری رو به جنوب از لحاظ دمای محیط بسیار مناسب تر از غاری می باشد که دهانه آن به سمت شمال است . معماری سبز در بسیاری از تمدن های باستانی و معماری های سنتی از جمله معماری سنتی ایران به صورتی بنیادین وجود داشته است. همچنین نمونه بارز و سیستماتیک آن را می توان در «علم فنگ شویی» یا همان «هنر چیدمان چینی» دید .

موضوع جدید درک این مهم است که معماری سبز برای محیطهای مصنوع و انسان آفرینش بهترین فرآیند برای طراحی ساختمان هاست؛ به گونه ای که تمام منابع وارده به ساختمان، مصالح آن، سوخت یا اشیا مورد استفاده ساکنان، نیازمند پدید آوردن یک معماری پایدار هستند. بسیاری از ساختمان های موجود حداقل یکی از ویژگی های متعدد و قابل تشخیص معماری سبز را درون خویش دارند، با این حال،تنها تعداد اندکی از این بناها کل این فرآیند کامل را دارا می باشند.

اما معماری سبز با جست و جوی راهی برای به حداقل رساندن اثرات منفی ساختمان ها بر محیط زیست در حقیقت تلاشی است برای هم آوایی و همسویی با طبیعت از طریق افزایش کارایی و بهینه سازی در مصرف مصالح ، انرژی و گسترش فضا .

بدین ترتیب در معماری سبز به جای دشمنی با طبیعت ، انرژی های آن را مهار کرده و به بهترین شکل در ساختمان ها مورد استفاده قرار می گیرد .

دستیابی به چنین هدفی با اندک نگرشی ممکن می شود به عنوان مثال در یک ساختمان سبز و همراه با طبیعت از مواد و مصالحی استفاده می شود که برای طبیعت زیان نداشته و نه تنها آن را آلوده نمی کند ، بلکه قابل برگشت به چرخه طبیعت است. ساختمانی که با استفاده از مصالح پیرامون خود و در عین حال به گونه ای مستحکم بنا شده باشد ، خود جزیی از طبیعت می شود

ر استقرار چنین ساختمانی ، فراهم کردن دسترسی آسان به حمل و نقل عمومی و از جمله دوچرخه و پیاده رو مناسب مد نظر قرار می گیرد ؛ چرا که بدین ترتیب استفاده از اتومبیل به حداقل خواهد رسید

همچنین جهت یابی ساختمان با توجه به جهت بهینه تابش خورشید و با هدف حداکثر استفاده از نور طبیعی و کسب انرژی رایگان (به عنوان مثال تجهیز بنا با آبگرمکن خورشیدی و مولد برق نوری) است. ولیکن آنچه در این گونه ساختمان ها به خصوص دارای اهمیت است فراهم کردن راه و امکانی برای ورود طبیعت به بنا است که می تواند مثلاً با ایجاد برش هایی در حجم و پر کردن آن با فضای سبز انجام شود .

فراموش نکنیم طراحی ساختمان های سبز به صورت منفرد و تک به تک اگرچه خوب است ولیکن کارساز نیست و باید همزمان با یک طراحی شهری سبز انجام شود ؛ چرا که طبیعت متشکل از لکه های سبز جدا از هم نیست بلکه پوشش سبز گسترده ای است که باید شهر را در بر بگیرد.

امروزه در دنیا تلاش های زیادی در این راستا صورت گرفته است . از اختصاص جوایز ارزنده به ساختمان های سبز گرفته تا سرمایه گذاری روی طرح هایی که بعضاً برخی از آنها پروژه هایی عظیم و شگفت انگیزند . از آن جمله می توان به طرح شهر «سنگاپور» اشاره کرد . هدف این پروژه دستیابی به حداقل آسیب ممکن به محیط زیست است .

• معیارهای سنجش ساختمان‌های سبز:

   در آمریکا و در بیشتر کشورهای جهان ساختمان‌های سبز براساس گواهی LEED (راهنمایی طراحی محیطی و انرژی) که توسط هیأت برنامه‌ریزی انجمن ساختمان‌های سبز آمریکا تنظیم شده شناخته می‌شوند و تمام پارامترهای آن بر پایه دو عامل زیر استوار است: اقتصادی بهتر و

محیطی مطلوب‌تر ، براساس این گواهی ساختمان‌های سبز در 5 گروه اصلی بررسی می‌شوند :

سایت پایدار: در ساختمان‌های سبز به سازگاری و همزیستی سالم با طبیعیت و دوستی با آن اولویت بیشتری داده می‌شود که بر این اساس ساخت و ساز پروژه هیچگونه خدشه و صدمه‌ای به محیط طبیعی دربرگیرنده پروژه چه در مرحله اجرا و ساخت و ساز و چه پس از آن وارد نکند و از نتایج این بخش، انتخاب بهینه سایت و توسعه شهری و توسعه زمین‌های مقاوم را برای مالکین و کارفرمای ساختمان‌ها به ارمغان می‌آورد. در این بخش میزان استفاده متناوب از حمل و نقل برای دسترسی به امکانات و تسهیلات موجود در سایت را کم می‌کند و به کاهش میزان زیان‌های وارده به سایت و اداره کردن آب‌های باران تشویق می‌کنند و پروژه‌ها از این جهت که منجر به کاهش جزایر گرمایی و آلودگی‌های محیطی می‌شوند باارزش می‌گردند.

بهره‌وری از آب: در ساختمان‌های سبز به استفاده مفید از آب اهمیت بسیار داده می‌شود و شامل تمهیداتی است که منجر به کاهش استفاده از آب‌های آشامیدنی برای آبیاری و همچنین مانع هدر رفتن آب شرب می‌گردند.

انرژی و اتمسفر: در این بخش ساختمان‌هایی را که تحت نظر کمیسیون بنیادی هستند از نظر سیستم ساخت و ساز در تمام مراحل اجرا و طراحی بیمه می‌کنند. این ساختمان‌ها حداقل استفاده از انرژی را فراهم می‌کنند و استفاده از سردکننده‌های cfc (منوکربنات کلر) و همچنین سیستم گرمایش و تهویه و دستگاه‌های تهویه هوا و سردکن‌ها را در ساختمان‌های جدید به حداقل ممکن می‌رسانند و یا حذف می‌کنند.
این اعتبار و گواهی به ساختمان‌هایی داده می‌شوند که بیشترین استفاده بهینه از انرژی را داشته باشند و استفاده از انرژی‌های تجدید شدنی در سایت و استفاده حداکثر از مواد و مصالح سبز و تهیه آنها از کمپانی‌های معتبر و شناخته شده را داشته باشند و گواهی‌های لازم را از طریق کمیسیون‌های مربوطه پس از بررسی و سنجش‌های مداوم و طولانی در حین اجرای ساختمان‌ها کسب کرده باشند.

مصالح و منابع: در این بخش به استفاده حداکثر و ذخیره مواد و مصالح دارای چرخه در طبیعت که در طراحی و اجرای ساختمان‌ها استفاده می‌شوند اولویت داده شده است. همچنین به استفاده حداکثر از مواد طبیعی دارای چرخه طبیعی و ساخت مواد و مصالح سازگاربا محیط بومی و استفاده چوب  در مصالح تشویق می‌کند. این گواهی به پروژه‌هایی داده می‌شوند که مصالح آن بخشی از بنا در روی سایت مورد استفاده مجدد قرار بگیرند و برای اجرای ساختمان دیگر با طراحی نو قابل استفاده باشند.

کیفیت محیط‌های داخلی: ساختمان سبز باید آرامش حرارتی و استفاده بهینه از نور طبیعی و کنترل دودهای مضر چون سیگار و آلودگی هوا را برای ساکنین فراهم می‌کند.
این گواهی به ساختمان‌هایی داده می‌شود که کمترین میزان دی‌اکسیدکربن و بیشترین میزان تهویه، مدیریت کنترل کیفیت هوای داخل در حین و بعد از ساخت و ساز را دارا باشند. استفاده حداقل از مواد و مصالح منتشر کننده نور و مواد روکش‌دار و رنگ‌ها و اندودها اهمیت داده می‌شود.