ورودی شهر وتوقعات موردی از آن

نمونه ای از مطالب داخل این پاورپوینت :

ورودی شهر :

درگذشته نخستین تصویری که از هر شهر درذهن مسافرین نقش می بست ,ورودی آن بود.پس از مدتها گذر از میان بیایان یا کوهستان ,با رسیدن به مزارع وباغات اطراف شهر کم کم احساس نزدیک شدن به

یک مجتمع زیستی به فرد دست میدادوبا عبور از بین آنها ,مسافر به دروازه ای می رسید که چون در میان باروی شهر جای داشت ,مدخل شهر محسوب می شد.وجود دروازه بیشتر جنبه ای نمادین داشت واحساس ورود به شهر را پس از مدتها پیش وبه محض نمایان شدن مزارع وباغات اطراف شهر درمسافر برانگیخته می شد.

درواقع جایی که ردپای دخل وتصرف متمرکز انسان درمحیط طبیعی نمودار می گشت ,مقدمات ورود به شهر فراهم می شد وشهر خارج از دروازه اش به استفبال مسافر می آمد

به این ترتیب شهر رویدادی نبود که دریک لحظه ویک نقطه به وقوع بپوندد,بلکه زمان وعرصه ای را به خود اختصاص می داد.تمامی این عرصه نقش ورودی را بازی می کرد.

این عرصه قابلیت این را داشت که ضمن استقبال از مسافر ,وی را نیز به هنگام خروج از شهر بدرقه کند زیرا در دوطرف دروازه بسط پیدا کرده بود

تمامی این آداب ورود در شرایطی برگزار میگردید که نظام حرکتی تنوع سرعت چندانی نداشت .حمل  ونقل توسط حیوانات انجان می شد وسرعت آنها چندان با سرعت پیاده فرقی نمی کرد .بنابراین ورود به شهر به آهستگی انجام می گرفت .دراین سرعت حتی یک دوازه می توانست به مسافرین تذکر دهد که در حال ورود است .با این وجود به یک دروازه به عنوان ورودی شهر بسنده نمی شد

براین مبنا در شرایط فعلی مه سرعت حرکت میان شهر ها به شدت افزایش یافته است ,نیاز به چنین فیلتری که سرعت جاده را به سرعت درون شهری تبدیل نماید ومسافر را آماده مواجه با شهر کند ,به شدت احساس می شود

بدیهی است که هر چه سرعت بالاتر می رود عرصه بیشتری باید در اختیار فرد قرارگیرد تا در سرعت بالا مجال ادراک ورود به شهر را داشته باشد .هرچقدر این عرصه با روحیه استقبال وبدرقه هماهنگ تر باشد ,دراین راستا کمک موثری خواهد نمود.ازاینجاست که لزوم پرداختن به ورودی شهر به عنوان یک فضای شهری مطرح می شود واهمیت آن در اینست که ورودی نخستین فضا ی شهری است که هرکس به هنگام ورود به شهر با ان مواجه می شود .این درحالی است که ورودی شهر های ما از چنان وضعیت ناهنجاری برخوردارند که هیچ احساسی از رسیدن یا شوق ورود در مسافر برنمی انگیزد وتصویری مطابق با توقع وی از ورودی یک شهر در ذهنش ایجاد نمی شود

فارغ از اینکه شهر های ما کویری ,ساحلی یا کوهستانی باشند ,مناظر مشابهی در ورودی آنها به چشم می خورد .تنها عاملی که به راننده یا مسافر اعلام می کند که به شهر نزدیک شده ,تابلویی است که شروع شهر را اعلام وخوشامد می گوید.مکانی که می بایستی معرف شهر باشد یا به عبارتی ویترین نمایش هویت شهر وارزش های نهفته در آن باشد ,به محل انباشت نخاله ,زباله دان وتبعید گاه صنوف مزاحم تبدیل شده است .بنا ها اغلب نیمه کاره وکثیف بوده وشانه های خاکی جاده پر از چاله های ریزودرشت می باشند .صف طویلی از توده های انباشت نخاله که ماحصل ساخت وسازهای شهری است ,لکه های بزرگ وسیاه روغن وبالاخره زباله های پراکنده مسافرین ,عرصه اطراف به اصطلاح ورودی را پوشانده اند

بناها اکثرا بدون برنامه وخودجوش شکل گرفته اند ,نه توالی آنها دارای نظمی است ونه احجام وجداره های آنها طراحی وتعریف شده اند .ساکنین ومسافرین از هر محلی که بخواهند از جاده عبور می کنند وجود تابلوهای هشدار دهنده نیز کمکی نمی کند .ورودی های فرعی شهر های متوسط وبزرگ نیز به علل مختلف ,از جمله نبودن در معرض دید مقامات مورد بی توجهی وبی مهری مدیریت شهری ,طراحان وبرنامه ریزان قرار گرفته اند.

رشد بی رویه وخودجوش این دسته از ورودی ها تاحد زیادی معلول دلایل زیر است

الف)هجوم ساکنین آبادی های اطراف ,برای اشتغال در بخش خدمات رسانی به مسافرین وراننده گان بین شهری ,بیکاری مزمن آنها را وادرا می نماید که شانس خود را در خدمات رسانی به رهگذران امتحان کنند.حضور صدها مکانیکی ,تعویض روغنی ,پنجر گیری وچندین غذاخوری ومحل فروش تنقلات وخرده فروشی در مبادی ورودی شهر گواه ای ادعاست .این دکه ها که مشتریان بالقوه خود را درحال حرکت در مسیر هایی خاص می بینند ,به این محل های تردد هجو آورده ودر دوصف موازی به صف کیلومتر ها به انتظار مشتریان نشسته اند .اینان نه فرهنگ ساماندهی چهره دکانهای خود را دارند ونه تعلق خاطری برای آنکه به این امر مبادرت ورزند وانگار حرفه خود ر به رسمیت نشناخته ,همیشه به عنوان موقت ودائمی بدان امید بسته اند .درآمد آنها نیز اجازه بهسازی نمای مغازیشان را نمی دهد واصولا این افراد به دنبال یک چها ردیواری برای امرار معاش هستند واین کالبدها عمدتا نقش قلمرو را بازی می کند.

ب)مدیریت شهری دارای مشکلات ونارسائی های خاص خود است .محدودیت های مالی واداری از یک طرف ومحذورات اجتماعی یا عاطفی شهرداران وکارشناسان آنان به خاطر بافت نیمه عشیره ای شهر (خویشاوندی ها ،وجود افراد وگروههای متنفذو…)که می تواند جلوگیری از این هجوم را به مساله ای سیاسی در محل تبدیل نماید،این فضاها را به حال خود رها کرده است .مشکلاتی مانند عدم وجود کارشناسان ومتخصصین مجرب در شهر داری ها نیز موجب می گردد،نه فقط مساله ورودی شهر به عنوان معضلی مطرح نباشد ،بلکه در صورت شناخت این معضل وضرورت حل آن ،نیروی متخصص لازم برای مطالعه وطرح پیشنهادات مناسب وجود نداشته باشد.

ج)شرکت های مهندسین مشاور تمایلی به عقد قراردادودرگیر کردن خود را در این گونه پروژها نشان نمی دهند.عدم درک ضرورت یک مطالعه ریشه ای ومحدودیت بودجه مدیریت شهری وساختار اداری –مالی این شرکت ها به عنوان نهاد هایی انتفاعی وعدم تناسب میزان حق الزحمه های مشاوره با هزینه های مشاور نیز موانع عمده ای در همکاری مشاورین با مدیریت چنین شهرهایی است.معمولا درمحل تلاقی جاده با حریم استحفاظی شهر تابلوی خوشامد ورود نصب شده است .در اکثر اوقات ،بلافاصله پس از این تابلو جاده باریم بین شهری پهن تر شده وبدون آنکه پوشش گیاهی چندانی داشته باشد ،نام بلوار را ید ک می کشد .دراطراف این جاده نیز به جای فضای سبز ،واحد های خدماتی که شرح آنها رفت مستقر شده اند وطبیعی است که مشکلات مطرح شده را به همراه دارند.