مقبره اولجایتو محمد معروف به گنبد سلطانیه که یکی از شاهکارهای هنر معماری ایران و دنیای اسلام به شمار میآید، در چهل کیلومتری جنوب شرقی شهرستان زنجان و در شهر سلطانیه واقع شده است. این بنای معظّم در جنوب راه تهران ـ تبریز با فاصله حدود ۵ کیلومتری جاده اصلی در دشت مسطّح سلطانیه هنوز برپاست.گنبد عظیم و باشکوه سلطانیه در زمان سلطان محمد خدابنده بین سالهای ۷۱۳-۷۰۳ هجری قمری بنیان نهاده شد. ظاهراً هنگامی که اولجایتو (سلطان محمد خدابنده) ،امر به احداث آرامگاه کرد هنوز یکی از مذاهب اسلام را به عنوان مذهب رسمی انتخاب ننموده بود.
- گنبد عظیم سلطانیه بر فراز بنای هشت گوشهای تعبیه شده است. بر روی هر کدام از جرزهای هشت گانه در بالا، آثار منارههایی به قطر یک متر و به بلندای ۵/۳ متر که با زیباترین معرق کاری مزین شدهاند، باقی است. داخل این منارهها پلکان مارپیچی به عرض ۷۰ سانتی متر که به حول قطر ۲۰ سانتی متر میپیچند طراحی شده است . این منارهها فشار گنبد را عموداً خنثی مینمایند. عقاید مختلفی در مورد انتخاب هشت ضلعی بنا، عنوان میشود. عدهای این انتخاب را به دلیل ایستایی و استحکام بنا دانستهاند، برخی به آن نشانههای مذهبی و مقدس دادهاند. آنچه مسلم است عدد هشت، نه مقدس است و نه دلیل مذهبی دارد. صرفاً انتخاب این طرح از روی محاسبات تجربی معماری و به خاطر مرکزیت و ایستایی و احتمالاً ایجاد ساعت آفتابی در نظر گرفته شده است و یا بیشتر جهت نشان دادن تزیینات و زیبایی بدنه گنبد در تمام طول روز است.
- از نظر معماری، این مقبره تقلید از هیچ بنایی نیست بلکه اختراعی است برای ساختن بنایی به این بزرگی مرکب از برج هشت گوش و گنبد مکعب . این بنای تاریخی دارای سه درِ ورودی بزرگ بوده است که امروز درِ ورودی اصلی آن بسته شده است . بنا دارای هشت پلکان مارپیچی و یا حلزونی است که در بین جرزها جای گرفته و به طبقات بالا و ایوانها راه دارند. بر فراز چهار ایوان اصلی و بزرگ، چهار پنجره بزرگ قرار دارد که روشنایی داخل بنا را تأمین میکنند و همچنین از این پنجرهها جهت تشخیص زمان نیز استفاده میشده است.
- یکی از خصوصیات اصلی و منحصر به فرد این گنبد دو جداره بودن آن است و لذا سن پائولزی درباره آن میگوید: «به نظر من نمیتوان در دنیا بنایی به این خصوصیات قبل از بنای سلطانیه پیدا کرد. از این رو اهمیت بنا در دنیا شایان ذکر است »