گاست پلیت باید به گونه ای طراحی شود که ابعاد آن و نیز اتصال آن به تیر و ستون، پاسخگوی کشش و فشار وارده از زلزله باشد و در این میان گسیخته نشود. با ما همرا باشید.
- یکی از مودهای گسیختگی کمانش موضعی، بویژه در انتهای گاست پلیت می باشد که بر اساس تئوری های رایج این ناحیه، ناحیه حساسی به شمار می رود. در نتیجه به منظور کنترل ناحیه مذکور، استفاده از سخت کننده میانی در گاست پلیت پیشنهاد می شود. همچنین افزایش ضخامت این سخت کننده ها موجب افزایش خطی ظرفیت باربری و شکل پذیری گاست پلیت می گردد.
و حال اگر به هر دلیلی طراحی به درستی صورت نگرفت عواقبی به دنبال خواهد داشت که در زیر آنها را با هم بررسی می کنیم:
اگر طول جوش کافی برای اتصال بیس پلیت و ورق گوشه تامین نشود: بادبند به علت کم بودن طول جوش، تنها بخشی از نیروی خود را به ستون و بیس پلیت و سپس فونداسیون انتقال داده و نقش انتقال نیروها را به طور کامل انجام نمی دهد.
- اتصال ورق گوشه و بیس پلیت
اگر طول اتصال عضو بادبندی با ورق گوشه کم باشد: پیش از اینکه بادبند به اندازه تحمل خود به فشار و کشش افتد، ورق در اثر فشار چین خورده و با وقوع این کمانش، مقاومت خود را کاملا از دست می دهد.
- اتصال عضو بادبندی با ورق گوشه
اگر اتصال ورق گوشه و ورق تقویتی ستون مناسب باشد ولی ورق تقویتی به درستی به ستون جوش نشده باشد: ورق گوشه در اثر کشش بادبند به جلو کشیده شده و ورق تقویتی را از ستون جدا می کند، در نتیجه دیگر بادبند وظیفه خود را به درستی ایفا نخواهد کرد.
- اتصال ورق گوشه و ورق تقویتی ستون
اگر ابعاد ورق گوشه کمتر از مقدار مورد نیاز طراحی شده باشد: مسلما طول جوش و یا تعداد پیچ مورد نیاز نیز تامین نشده و در هنگام زلزله به دلیل ضعف در تحمل نیروهای رفت و برگشتی جدا خواهد شد.
مطالب مشابه:
پاورپوینت طراحی ورق اتصال بادبند ؛ گاست پلیت ( شش فایل )
پاورپوینت اشکالات اتصالات در سازه های فولادی