درناژ

درناژ و بلوکاژ دو واژه نزدیک به هم می باشد که در کنار هم کار انتقال و هدایت آبهای سطحی را انجام می دهند. در ادامه به تفاوت این دو اصطلاح و کاربردهای هریک از آنها اشاره خواهیم کرد.با ما همراه باشید.

درناژ

درناژ یا زهکشی،فرآیند خارج کردن آب سطحی اضافی و مدیریت سفره آب زیرزمینی کم عمق از طریق نگه داشت و دفع آب و مدیریت آب برای رسیدن به منافع دلخواه اقتصادی و اجتماعی است.

نفوذ آب به لایه‌های زیرین باعث کاهش ظرفیت باربری گشته و منجر به نشست و خرابی در لایه‌های مذکور می‌شود بدین منظور پشت دیوارها و پی‌ها اقدام به سنگ ریزی با قلوه یا لاشه می‌نمایند.

بلوکاژ
به منظور جلوگیری از نفوذ رطوبت زمین به کف ساختمان‌ها، از بلوکاژ یا ماکادم استفاده می‌شود که عبارت است از لاشه سنگ و قلوه سنگ که بدون ملات به ضخامت ۲۵ تا ۴۰ سانتی متر در زیر کف سازی ریخته می‌شود. و معمولا قیرگونی دیوار از میان دیوار عبور نموده و به داخل بلوکاژ ختم می‌شود.

به منظور جلوگیری از نفوذ رطوبت به کف طبقه زیرین ساختمانی که مستقیماً با زمین در تماس است باید ۲۵ تا ۳۰ سانتی‌متر روی خاک کوبیده شده را قلوه درشت چیده و سپس روی آن یک قشر مخلوط شن و ماسه بریزید تا فواصل خالی بالای قلوه‌ها را پر کرده و یک سانتی متر روی کلیه سطوح را بپوشانید‌.

عموماً در سازه برای کاهش رطوبت و یا جلوگیری از انتقال آن به ارتفاع معمول ۳۰ تا ۴۵ سانتیمتر و یا کمتر و بیشتر از کف سازی در طبقه اول استفاده می‌نمایند که اینکار با بلوکاژ (‌خشکه چینی‌) و یا سنگ ماکادام یا شکسته و قلوه سنگ انجام می‌گیرد.

درناژ فرایند دفع آب‌های سطحی (از بالا به پایین) و بلوکاژ مانع عبور رطوبت از پایین به بالا است.
در صورت عدم دستیابی به سنگ قلوه و با توافق دستگاه نظارت می‌توان از سنگ لاشه استفاده نمود.

در زمان تهیه مصالح جهت اجرای خشکه چین به این نکته توجه شود که حجم سنگ قلوه جهت بلوکاژ ۱۵ درصد و جهت سنگ لاشه ۲۰ درصد بیشتر از ابعاد نقشه درخواست و خریداری شود.